Het Witte Huis ondermijnt haar strategie ter bestrijding van antisemitisme door de definitie van Nexus aan te halen.
De Misjnaïsche wijsgeer Rabbi Sjimon Bar Jochai sprak 18 eeuwen geleden over een groep mensen in een boot. Een van de passagiers zwaaide met een handboor en begon een gat te boren onder zijn stoel. Toen de anderen in paniek raakten, vroeg hij waarom het hen iets kon schelen als hij het boren beperkte tot de ruimte waar hij zat. Voor zijn medepassagiers was het antwoord duidelijk: hij veroorzaakte het zinken van de hele boot.
Vorige week publiceerde het Witte Huis zijn nooit eerder vertoonde nationale strategie van de VS tegen antisemitisme. Er is veel te prijzen in deze uitgebreide strategie, waaronder maatregelen om de veiligheid van Joodse instellingen te versterken en stappen om het toezicht op en de reactie op haatmisdaden te verbeteren.
Het 60 pagina’s tellende document spreekt over talrijke uitdagingen waarmee de Joodse gemeenschap wordt geconfronteerd, zoals online haat, gegevensverzameling en onderwijs. De regering verdient lof voor haar gezamenlijke inspanning om ’s werelds oudste haat op een serieuze, systematische manier aan te pakken.
De bevestiging door de regering van haar eerdere omarming van de werkdefinitie van antisemitisme van de International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA) is een belangrijke toevoeging aan het document van het Witte Huis. Maar de verwijzing naar de IHRA-definitie wordt helaas tenietgedaan door de warme vermelding van de Nexus Task Force-definitie, die een gat slaat in de IHRA-norm.
“De regering verwelkomt en waardeert het Nexus-document en wijst op andere dergelijke inspanningen,” aldus de strategie. Klik hier voor het Nexus Document
De IHRA-definitie is de meest algemeen aanvaarde norm in de wereld voor wat antisemitisme is, een definitie die de regering Biden de afgelopen twee jaar heeft gesteund. Maar de doeltreffendheid ervan wordt aangetast door de officiële goedkeuring van een van de verschillende alternatieve definities waarvan de implicaties nogal sinister zijn.
Veel van het hedendaagse antisemitisme bestaat uit antizionisme in de vorm van virulente haat tegen Israël, in tegenstelling tot de gewone beleidskritiek die volgens de IHRA-definitie uitdrukkelijk geen antisemitisme is. Maar de Nexus-definitie geeft niet alleen een vrijbrief voor anti-Israël-vitriool, zij doet dit met een schokkende specificiteit.
Men hoeft niet verder te kijken dan de bepaling dat “zelfs omstreden, scherpe of harde kritiek op Israël vanwege zijn beleid en handelingen, met inbegrip van die welke tot de oprichting van Israël hebben geleid, niet per se onwettig of antisemitisch is”.
Het is bekend hoe hard en scherp kritiek van Israëls vijanden kan zijn, maar deze zin geeft dekking aan diegenen die het bestaansrecht van Israël betwisten en de canard dat zionisme racisme is, nieuw leven willen inblazen.
De bewering dat “oppositie tegen het zionisme en/of Israël niet noodzakelijkerwijs een specifieke anti-joodse gezindheid weerspiegelt” is een absurde bevestiging van de retorische formule dat men de joodse staat en een nationale beweging die een kernonderdeel vormt van de joodse identiteit kan haten zonder antisemitisch te zijn.
De Nexus-definitie onderschrijft ook het gebruik van dubbele maatstaven en obsessieve fixaties op Israël, zoals blijkt uit de verklaring dat “het geven van onevenredige aandacht aan Israël en het anders behandelen van Israël dan andere landen geen ‘prima facie’ (gebaseerd op wat de waarheid lijkt te zijn als je het voor het eerst ziet of hoort…) bewijs is van antisemitisme.” Volgens deze stompzinnige norm is de unieke toewijding van de Verenigde Naties om Israël met een zekere regelmaat af te kraken niets om je zorgen over te maken.
Lasterlijke beschuldigingen dat Israël een apartheidsstaat is of een nazi-achtig regime dat zich schuldig maakt aan etnische zuivering zouden nieuw leven worden ingeblazen in het licht van de bevestiging door het Witte Huis van de Nexus-definitie. Dergelijke lasterlijke taal wordt door de vijanden van Israël berekend om ’s werelds enige Joodse staat tot paria te maken, waardoor het van de internationale gemeenschap wordt geïsoleerd.
Erger is dat beschuldigingen van apartheid, Amerika’s nationale wond van racisme openrijten, waarschijnlijk een wig zullen drijven tussen Joden, zwarten en andere minderheden.
Eén van de grote lessen van de afgelopen jaren is dat haat tegen Israël niets anders is dan antisemitisme in een ander jasje. De Nexus-definitie, die een dergelijke haat legitimeert, hoort niet thuis in een nationale strategie ter bestrijding van een probleem dat deze kortzichtige definitie mogelijk maakt.
De Nexus-definitie, waarnaar nu wordt verwezen in de nationale strategie van het Witte Huis, is het gat in de bodem van de boot waarover Rabbi Shimon Bar Yochai sprak. De IHRA-werkdefinitie van antisemitisme is het schip dat onze inspanningen om het probleem te bestrijden draagt, maar de Nexus-definitie dreigt de waarde van de eerste als consensusdocument te ontkennen en de wensen van antisemieten te bekrachtigen door het best beschikbare instrument voor het ontmaskeren van hun haat te ondermijnen.
_____________________________________________________________________
Bronvermelding:
Datum:
30-05-2023
Auteur:
Eric Fusfield
Beeld:
The White House at night. Credit: Orhan Cam/Shutterstock.
Website:
www.jns.org
_______________________________________________________________________
