Op 17 maart gaat Nederland naar de stembus. Wat zeggen Nederlandse politici en partijen over Israel, het Midden-Oosten en antisemitisme? Zoals vanouds heeft CIDI de partijprogramma’s en het stemgedrag van de Nederlandse politieke partijen nauwlettend doorgenomen en gevolgd. Per partij hebben wij bezien wat hun daadwerkelijke inbreng is in de Nederlandse buitenlandpolitiek rondom het Midden-Oosten en Israel, en hoe zij omgaan met het voor de Nederlandse politiek helaas nog actuele probleem van antisemitisme, en andere zaken die de Joodse gemeenschap aangaan zoals koosjer slachten. Naast de programma’s bespreken we ook uitspraken van Kamerleden en het stemgedrag van de partijen op die onderwerpen. Zo kunt u zelf interpreteren hoe elke partij in de praktijk staat tegenover de zaken die ons als CIDI het meest aangaan.
De Staatkundig Gereformeerde Partij staat pal voor de veiligheid van de staat Israel. Voorman Kees van der Staaij bracht meerdere moties in omtrent de behandeling van Israel bij de VN. De partij steunt ook traditiegetrouw de pro-Israel moties omtrent Jeruzalem. De SGP ziet zichzelf als vriend van Israel en ziet de bescherming daarvan als een noodzaak voor de veiligheid van het Joodse volk en als een geloofsbelofte. Zo stelt de partij: “Wie de waarheid zelfs bewust verdraait, maakt zich indirect medeschuldig aan het demoniseren van de Joodse staat, met alle kwalijke gevolgen van dien. Daarom moet Nederland pal voor en achter Israël staan. Maar ook nog om een andere reden: Israël is een vrij en democratisch land in een regio vol onrust en burgeroorlog. Des te gekker is het als juist dit land als een schurkenstaat wordt afgeschilderd”.
Over antisemitisme schrijft de partij: ‘Het antisemitisme leeft wereldwijd op, ook in Nederland. Er zijn plaatsen, in het bijzonder in de grote steden, waarbij Joden hun keppeltje niet meer durven dragen of met een boog om bepaalde plaatsen heenlopen. Dat is een schande, en we mogen ons daar nooit bij neerleggen. De overheid stimuleert en faciliteert dat elke leerling kennismaakt met de (geschiedenis van de) Joodse gemeenschap door bezoek aan een relevante organisatie of museum, bijvoorbeeld het Joods cultureel kwartier in Amsterdam. Er komt bij de politie en het OM een speciale eenheid voor de bestrijding van antisemitisme. Bij de aangifte wordt antisemitisme een duidelijk zichtbare, afzonderlijke categorie. De nationaal coördinator antisemitisme presenteert jaarlijks zijn verslag in het parlement.
Nederland en andere EU-landen moeten hun strijd tegen antisemitisme echt goed coördineren. Nederland gaat pleiten voor een speciaal fonds voor het tegengaan van antisemitisme en steun aan Holocaust-overlevenden en hun families, bijvoorbeeld als ze ‘alijah maken’ (willen verhuizen) naar Israël.”
Bron:
