Ongeveer 40 miljoen mensen met een visuele beperking leven over de hele wereld, die elke dag met uitdagingen moeten omgaan, vooral als ze het hoofd moeten bieden aan hun verplaatsingen. Tijdens het lopen vormen verschillende omgevingskenmerken gevaar: trappen, fietsen en auto’s, fysieke obstakels op het trottoir en meer.
Blinde voetgangers missen kritische informatie over de ruimte die ze doorkruisen buiten de vertrouwde omgeving van hun huis, waardoor ze beperkt en afhankelijk zijn van anderen. Zelfs als ze een witte stok of een geleidehond hebben, beperken deze uitdagingen hun mobiliteit en onafhankelijkheid ernstig, wat hun kwaliteit van leven aantast.
Voor de meeste voetgangers is het normaal om de kortste, handigste route te kiezen, waarbij ze hun aangeboren vaardigheid in het vinden van bewegwijzering en perceptuele en cognitieve structuren van de ruimte gebruiken om ruimtelijke informatie te gebruiken. Maar voor mensen die blind of slechtziend zijn, is deze zogenaamde eenvoudige taak vaak complex en zelfs gevaarlijk.
Smartphonemobiliteitstoepassingen, die voornamelijk afhankelijk zijn van de Global Navigation Satellite System (GNSS) -sensor, helpen blinde voetgangers bij het uitvoeren van hun dagelijkse activiteiten, zoals het nemen van een bus (zoals Step-Hear), het lezen van verkeersborden en het identificeren van hun exacte locatie (zoals Sendero Group, GeorgiePhone).
Er zijn andere bestaande ondersteunende technologieën, zoals elektronische stokken of de Israëlische uitvinding Or Cam (die de gebruiker direct tekst kan voorlezen vanaf een bord, smartphonescherm of een ander oppervlak en zelfs gezichten kan herkennen) die slechtziende voetgangersmobiliteit tot op zekere hoogte verbeteren door obstakels in de buurt aan te duiden, maar die technologieën missen belangrijke informatie over de omringende ruimte.
Onderzoekers van het Technion-Israel Institute of Technology in Haifa hebben een innovatief kaartsysteem ontwikkeld voor blinde voetgangers die via spraak met hen communiceren. De studie werd uitgevoerd door Achituv Cohen, een doctoraatsstudent in de afdeling transport en geo-informatietechniek van de Faculteit Civiele Techniek en Milieutechniek van Technion onder supervisie van assistent-prof. Sagi Dalyot . Het is net gepubliceerd in het tijdschrift Environment and Planning B: Urban Analytics and City Science onder de titel “Routeplanning voor blinde voetgangers met OpenStreetMap.”
De onderzoekers keken naar de mogelijkheid om OpenStreetMap te gebruiken om ruimtelijke gegevens die relevant zijn voor blinde voetgangers in kaart te brengen, terwijl ze geoptimaliseerde wandelroutes berekenen. OpenStreetMap is een open-source kaartinfrastructuur gebaseerd op crowdsourcing van geografische gegevens die door burgers over de hele wereld worden bijgedragen en die maximale flexibiliteit biedt door het invoegen, bewerken, analyseren en integreren van verzamelde kaartgegevens en ruimtelijke informatie.
In de studie ontwikkelde Achituv routeberekeningssoftware voor het genereren van wandelroutes die zijn aangepast aan de behoeften van blinde voetgangers. Het team voerde diepgaande onderzoeken, observaties en interviews uit met oriëntatie- en mobiliteitsinstructeurs en met blinden. De instructeurs waren voornamelijk afkomstig van Migdal-Or, een non-profitorganisatie die revalidatiediensten biedt aan mensen met een visuele handicap of blindheid in heel Israël.
Deze hoogopgeleide instructeurs hebben de kennis en uitgebreide ervaring om jaarlijks talloze blinden te dienen. Het veldwerk resulteerde in een duidelijke definitie van ruimtelijke criteria die de aspecten mobiliteit, toegankelijkheid en veiligheid, gedefinieerd door geometrische complexiteit van de route, het best weerspiegelen; routetype en waarvoor het wordt gebruikt; lengte van de route, en; oriëntatiepunten langs de route. Ook de bereikbaarheid van verkeerslichten en andere factoren werden geïntegreerd.
De software weegt de omgevings- en semantische gegevens die belangrijk zijn voor slechtzienden, met de nadruk op veilige, toegankelijke en bevaarbare routes. Deze criteria maken een kwalitatief en kwantitatief onderzoek mogelijk van de verschillende beschikbare wegsegmenten tussen het startpunt en de bestemming, waardoor het niveau van toegankelijkheid en veiligheid wordt bepaald en de gebruiker via een geautomatiseerde stem de meest geoptimaliseerde route wordt aanbevolen.
De ontwikkelde software is getest door blinde vrijwilligers en op diverse plaatsen een oriëntatie- en mobiliteitsgids. Niet alleen waren de routes die door de nieuwe software werden aanbevolen identiek aan de routes die door een ervaren gids waren opgesteld, maar de vrijwilligers merkten op dat de door de software gekozen route in de meeste gevallen inderdaad toegankelijker en veiliger was om te wandelen dan de routes die door de bestaande commerciële software, waaronder Google Maps.
De OSM-database, die grote volumes en gedetailleerde sets objecten kan opslaan die vaak ontbreken in andere kaartinfrastructuren, heeft het potentieel om te dienen als de kaartinfrastructuur voor de berekening van een op maat gemaakte gewogen netwerkgrafiek, schreven ze. “Bovendien biedt het feit dat OSM gemeenschappen de mogelijkheid biedt om bij te dragen aan een zinvolle zaak, door ontbrekende gegevens snel en eenvoudig aan te vullen, deze methodologie verheft tot een crowdsourced bottom-up model, waaraan iedereen kan deelnemen.”
Deze bevindingen tonen aan dat de software een effectief en nuttig hulpmiddel is dat het leven van slechtzienden verbetert in termen van mobiliteit, toegankelijkheid en onafhankelijkheid.
Desalniettemin, zo vervolgden de auteurs, heeft OSM enkele tekortkomingen, voornamelijk in termen van datakwaliteit (zoals nauwkeurigheid en topologische fouten) en volledigheid; Toch toont huidig onderzoek aan dat de geometrische en topologische kenmerken van het wegennet van OSM in de meeste steden meestal nauwkeurig en up-to-date zijn.
“Dit probleem moet worden aangepakt om de ontwikkelde oplossing schaalbaar te maken, waarbij een suggestie is om externe bronnen te gebruiken, zoals online bronnen van foto’s op straatniveau, evenals machine- en deep learning-voorspellingsmodellen, om nieuwe en ontbrekende gegevens te genereren. We zijn ook van plan te onderzoeken of tijdelijke effecten, zoals verkeersstroom en geur, op de oplossing worden meegenomen. Een ander idee is om de criteriumgewichten aan te passen via bestaande routes afgelegd door blinde voetgangers of gegenereerd door oriëntatie- en mobiliteitsprofessionals. Bovendien zijn we van plan verdere experimenten uit te voeren met extra deelnemers om een meer omvattende en nauwkeurige kwalitatieve beoordeling van onze oplossing te verkrijgen. ”
Ze concludeerden dat “deze bevindingen het potentieel hebben om de kwaliteit van leven van blinde voetgangers te verbeteren – door hun onafhankelijkheid te vergroten door hun toegenomen vermogen om veilig te navigeren in stedelijke omgevingen. Dit zou op zijn beurt een belangrijke sociale bijdrage kunnen leveren aan de blinde gemeenschap, waardoor deze bevolking meer mogelijkheden krijgt om een gezonde en actieve levensstijl te behouden, een deel van de samenleving te worden en zich bij het personeel te voegen. Dit zal ook bijdragen aan het grote publiek, dat meer interactie zal hebben met blinde mensen. Bovendien zou het inzicht dat uit deze studie is verkregen, kunnen worden geïntegreerd in stadsplanning, om te zorgen voor toegankelijke ontwerpen en beloopbare steden voor blinde voetgangers en andere bevolkingsgroepen met een handicap. ”
Bronvermelding:
Auteur:
Beeld: Pixabay.com
Website: https://www.breakingisraelnews.com/
