Yeshua zegt: “U zult door iedereen gehaat worden vanwege Mij, maar wie standvastig blijft tot het einde, zal gered worden” (Matteüs 10:22). Als Yeshua zegt: “U zult door iedereen gehaat worden vanwege mij”, dan geldt dat ook voor “vanwege Israël”, omdat de Messias van Israël, de Koning van de Joden, onafscheidelijk is van zijn volk. Het is eerlijk om te zeggen: “Je zult door alle mensen gehaat worden vanwege Israël.”

Een enquête van december 2023, de Harvard-Harris Poll genaamd, geeft aan dat 60 procent van de Amerikaanse volwassenen in de leeftijd van 18-24 jaar de aanval van 7 oktober op Israël als gerechtvaardigd beschouwt, 67 procent beschouwt Joden als onderdrukkers en 51 procent gelooft dat het langetermijnantwoord op het Israëlisch-Palestijnse conflict is dat “Israël wordt beëindigd en aan Hamas en de Palestijnen wordt gegeven”. Het is een alarmerende demografische verschuiving. Als de trend zich voortzet, stel je dan eens voor wat er zal gebeuren als Gen Z het politieke landschap overneemt. Het machtsevenwicht in de Verenigde Staten zal verschuiven van steun voor Israël naar veroordeling van Israël en van steun voor het Joodse volk naar antisemitisme. Hoe is dit gebeurd?

De morele omkering

Dat anti-Israël dogma is slechts één symptoom van een grotere omkering van de moraal die onze seculiere cultuur de afgelopen decennia heeft meegemaakt. Ik zeg niet dat de seculiere cultuur immoreel is. In plaats daarvan houdt de cultuur zich tegenwoordig meer bezig met moraliteit dan ooit tevoren, maar het is een omgekeerde moraliteit die goed kwaad noemt en kwaad goed. Een van de meest fundamentele, onbetwiste sociale normen en vanzelfsprekende waarheden van deze nieuwe moraal stelt dat de staat Israël de belichaming is van het kwaad en moet worden veroordeeld door elke denkende, rationele, morele persoon. Dit nieuwe principe van moraliteit heeft zich ongecontroleerd verspreid onder progressieve opiniemakers en stemmen van beroemdheden totdat het schaamteloos de berichtgeving in de media over het Midden-Oosten domineert.

De retoriek komt niet alleen van de universiteiten, maar ook van de Verenigde Naties, die Israël consequent hebben veroordeeld voor vermeende mensenrechtenschendingen, terwijl ze oorlogszuchtig een pas geven aan de werkelijke schenders van de mensenrechten, zoals Rusland, China, Turkije en corrupte paria-regeringen in Afrika en het Midden-Oosten. Iran en Pakistan lachen zich in hun vuistje. Al deze slechte acteurs zijn het eens over twee gemeenschappelijke thema’s: haat tegen het Westen en veroordeling tegen Israël.

Het is niet moeilijk om het islamitische perspectief op Israël te begrijpen. Net als wij hebben ze een apocalyptisch en messiaans wereldbeeld. Ze kijken uit naar een toekomstige utopische wereldorde. De islam gelooft dat alleen een Jihad tegen Israël en het Westen die toekomstige utopie kan inluiden. Bovendien is het bekend dat Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog de Arabische wereld doordrenkte met anti-Joodse propaganda, die vandaag de dag nog steeds in het Arabisch circuleert. Maar dat is niet de reden waarom studenten op de campus van Harvard scanderen, verwijzend naar Hitlers Endlösung: “Er is geen andere oplossing. Intifada-revolutie. Intifada, intifada. Globaliseer de Intifada.” Hoe zijn we op dit punt gekomen waarop jonge Amerikanen openlijk Hitlers poging verheerlijken om Joden uit de wereld uit te roeien en communistische revolutionaire helden uit het verleden prijzen, terwijl ze kruipen over mensen als Osama bin Laden, slechts tweeëntwintig jaar na 9/11?

Sociale rechtvaardigheid en de nieuwe morele orde

Om de huidige beweging voor sociale rechtvaardigheid te begrijpen, moeten we begrijpen wat wordt bedoeld met ‘rechtvaardigheid’ in de term ‘sociale rechtvaardigheid’. Het is een definitie van ‘rechtvaardigheid’ die rechtstreeks is afgeleid van een marxistische ideologie die oorspronkelijk is ontworpen om klassenstrijd te creëren door de wereld in twee groepen te verdelen: de onderdrukker en de onderdrukten. Volgens het marxistische wereldbeeld ontstaan ongelijkheden tussen culturen of segmenten van een samenleving wanneer een onderdrukker een andere groep tot slachtoffer maakt: de onderdrukten.

De roep om sociale rechtvaardigheid klinkt vergelijkbaar met bijbelse gevoelens die ons altijd bezweren om mededogen te tonen voor de onderdrukten, de rechtelozen, de vreemdeling, de armen, de weduwe en de wees – om ons te identificeren met de nederigen en de behoeftigen, om de zaak van de armen hoog te houden en de zwakken te verdedigen. Wie is er niet tegen racisme, onverdraagzaamheid en seksisme? Wie is er niet voor het helpen van de armen, de onderdrukten en de rechtelozen? Het klinkt als de leringen van onze Meester: “Heb je naaste lief als jezelf”, maar dat is niet wat wordt omarmd door de beweging voor sociale rechtvaardigheid die nu Hamas verdedigt en oproept tot de ontmanteling van de Joodse staat. In plaats daarvan is het een ideologie die onderscheid uitwist, uitmuntendheid bestraft en vooruitgang bestraft als instrumenten van onderdrukking. Het wist ook morele absolute waarden uit omdat objectieve normen van goed en kwaad niet goed correleren met een ideologie die goed en kwaad alleen afweegt op basis van slachtofferschap, materialisme en sociale empowerment. In de nieuwe morele orde hebben de succesvollen het altijd bij het verkeerde eind en moeten ze machteloos worden gemaakt en van de macht worden afgezet. De oorzaak van de “kansarmen” heeft altijd gelijk (ongeacht hoe die weegschaal in de eerste plaats uit balans is geraakt), en ze moeten in staat worden gesteld.

Volgens dit wereldbeeld vindt gerechtigheid plaats wanneer de onderdrukten in opstand komen tegen de onderdrukker en hen machteloos maken. De sociale bewegingen om de politie te ontmantelen en misdaad te decriminaliseren zijn bijvoorbeeld gebaseerd op hetzelfde paradigma waarin wetshandhaving wordt gezien als de onderdrukker, en criminelen zijn het slachtoffer van die onderdrukking. Objectieve maatstaven van rechtvaardigheid worden irrelevant omdat elk conflict en elke relatie door dit dualisme wordt bekeken.

“Objectieve maatstaven van goed en kwaad correleren niet goed met een ideologie die goed en kwaad uitsluitend afweegt op basis van slachtofferschap, materialisme en sociale empowerment.”

Sovjetpropaganda en Yasser Arafat

Het succes van Israël in het Midden-Oosten als westerse mogendheid bedreigde de regionale ambities van Rusland. Ze inspireerden de oprichting van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) in 1964 als een van de soortgelijke bevrijdingsorganisaties in de wereldwijde revolutie tegen het ‘westerse imperialisme’. Nadat zijn handlangers beschamende verliezen hadden geleden in de Zesdaagse Oorlog, ging de Sovjetpropagandamachine aan het werk tegen Israël en het zionisme in de VN. De USSR prentte de Verenigde Naties antizionistische sentimenten in en buitte de reeds bestaande vijandigheden uit.

In het begin van de jaren zeventig was PLO-leider en internationaal veroordeelde terrorist, Yasser Arafat, bezig met het kapen van vliegtuigen, het sponsoren van gewelddadige revoluties en het leiden van een impopulaire terroristische oorlog voor de eliminatie van Israël. De KGB van de Sovjet-Unie nam hem onder hun hoede, zette hem op de loonlijst en heropvoedde hem onder ’s werelds ergste communistische dictator, Nicolae Ceaușescu. (Ja, die Ceaușescu: dezelfde tiran die de laatste sabbatsgemeenschap van Transsylvanië uitroeide door een dam te bouwen en deze van de kaart te laten verdwijnen; en ja, dat Roemenië: dezelfde goddeloze communistische staat waar de Joodse gelovigen Richard en Sabina Wurmbrand opsluiting en marteling ondergingen vanwege hun christelijk geloof.)

Yasser Arafat met Nicolae Ceauşescu in 1974. (Afbeelding: <a href="https://www.comunismulinromania.ro" rel="nofollow" target="_blank">Roemeens Nationaal Historisch Museum</a>)

Yasser Arafat met Nicolae Ceauşescu in 1974. (Afbeelding: Roemeens Nationaal Historisch Museum)

Ceaușescu onderwees Arafat met lessen die hij had geleerd van de protestbeweging tegen de Vietnamoorlog in Amerika, waar studenten van onze meest prestigieuze scholen en academische instellingen demonstreerden tegen de oorlog op basis van sympathie voor een onderdrukte bevrijdingsbeweging (de communistische Noord-Vietnamezen). Arafat nam er nota van. Hij hernoemde zichzelf tot een staatsman en vertegenwoordiger van een ontheemde en onderdrukte natie die in vrede wilde leven. Hij hield de wereld voor de gek. Hij hield Israël voor de gek. Hij hield Bill Clinton voor de gek. Ze gaven hem de Nobelprijs voor de Vrede en gaven hem de leiding over de Palestijnse Autoriteit. Ze boden hem een tweestatenoplossing aan. (Hij weigerde.) Al die tijd steunde hij in het geheim het terrorisme tegen Israël, financierde het genereus en verrijkte zich tegelijkertijd met de donaties van de wereld aan de benarde situatie van Palestijnse vluchtelingen.

Arafat is al lang weg, maar zijn nalatenschap leeft voort in de anti-Israëlische ijver die nu de wereld in zijn greep houdt. Evenzo heeft de anti-Israëlische propaganda van de USSR uit het 1970-tijdperk de USSR overleefd. De Sovjet-propagandamachine herdefinieerde het zionisme ten onrechte om kolonialisme onder westerse imperialisten te impliceren, waarbij een onschuldige inheemse bevolking werd onderdrukt en tot slachtoffer werd gemaakt.

Go Woke or Go Broke ( Wordt wakker of ga Failliet)

Jonge linksen herhalen vandaag de dag nog steeds propagandaslogans die door de KGB zijn uitgevonden op het hoogtepunt van de Koude Oorlog, zich totaal niet bewust van de oorsprong van hun retoriek. Dat komt omdat het opzettelijk werd gezaaid in academische instellingen en sociale bewegingen, verpakt in hetzelfde pakket, samen met andere schijnbaar onschadelijke, geheimzinnige, politiek correcte newspeak van diversiteit, gelijkheid, inclusie, herstelbetalingen, empowerment, privileges, positieve actie, ras, inheemsheid, kolonialisme, dekolonisatie, enzovoort. Die nieuwe moraal is ingebakken in elke universiteit, school, curriculum, leerboek en administratieve organisatie op elk niveau van de overheid. Het heeft een nieuw ethisch systeem aangewakkerd dat intimidatie, censuur en intolerantie gebruikt om steeds meer afgelegen en marginale gebieden van “onderdrukte” en sociaal slachtofferde minderheden te verdedigen tegen steeds groter wordende sferen van de zogenaamde onderdrukkers en daders. Dat is de reden waarom dezelfde mensen die campagne voeren voor Hamas ook opkomen voor extreme randverschijnselen van anti-establishment sociale doelen, zoals hun emblematische steun voor LGBTQ+ (LGBTTTQQIAA) seksuele expressie en rechten. Zo eindigen we met transgender en queer activisten die naar Gaza marcheren en Hamas steunen. Dat verklaart ook waarom de ideologische strijd is verworden tot een oorlog tegen de westerse cultuur en joods-christelijke waarden. De Bijbelse waarden van rechtvaardigheid, billijkheid en geestelijke transcendentie zijn in tegenspraak met de materialistische en omgekeerde marxistische filosofieën van rechtvaardigheid en moraliteit. Het is geen toeval dat elk regime dat het marxisme heeft omarmd, ook het atheïsme tot staatsgodsdienst heeft gemaakt en zowel joden als christenen tot onderwerp van door de staat gesponsorde vervolging heeft gemaakt.

Jonge linksen herhalen vandaag de dag nog steeds propagandaslogans die door de KGB zijn uitgevonden op het hoogtepunt van de Koude Oorlog.

Al jaren is het kostbaar om zich tegen deze trend uit te spreken op universiteiten, scholen, media, werkplekken en online. Mensen worden gecanceld. Ze verliezen hun baan. Ze worden gemeden als racisten, dwepers, homofoben of erger nog, Bijbelgelovigen. Op sociale media verliezen ze hun volgers en worden ze verbannen door de platforms. De druk heeft geleid tot een generatie van morele lafheid waarin niemand het voor de hand liggende durft te zeggen. Onze experts, leiders en opiniemakers bekleden hun gezagsposities alleen omdat ze morele lafaards zijn die ervoor zorgen dat ze niet buiten de lijntjes treden. Deze overkoepelende ideologie, nu gecombineerd met de niet-verwar-me-met-de-feiten-strijdlust van de huidige cultuur, wordt verder aangewakkerd door de agitatie van sociale-mediaplatforms, die dienen als directe portalen voor nieuwe Russische en Chinese propaganda. Die giftige stoofpot verklaart hoe we op dit punt zijn gekomen waar goed opgeleide westerse jongeren oproepen tot de ontmanteling van de enige vrije, democratische westerse natie in het Midden-Oosten waar liberale idealen worden getolereerd.

Oorlog tegen God

Achter de schermen is een krachtige spirituele boosaardigheid aan het werk, die deze ongelijksoortige spelers orkestreert en ze verplaatst als stukken op een schaakbord. De werkelijke geestelijke agenda achter de irrationele haat van de wereld tegen Israël, voor Sion en voor het Joodse volk reduceert zich heel snel tot een oorlog tegen God.

Het Joodse volk is de priesterlijke natie, een priesterschap onder de naties (of ze dat nu willen of niet), en als zodanig getuigt hun bestaan van het bestaan van God en de waarheid van de Schrift. Zolang het Joodse volk wegkwijnt in ballingschap buiten het land Israël, lijken Gods beloften gebroken en wordt zijn naam ontheiligd onder de volken (Ezechiël 20). Maar als Gods volk in het land Israël woont, zoals beloofd in de Thora en voorspeld door de profeten, dan is Gods naam geheiligd onder de volken (Ezechiël 36). Het geeft aan dat de verlossing en het koninkrijk naderbij komen. Als je Gods naam wilt ontheiligen, zijn reputatie wilt vernietigen, zijn bestaan wilt ontkennen, zijn macht wilt ontkennen, zijn beloften wilt dwarsbomen en zijn koninkrijk wilt ondermijnen, moet je het Joodse volk uit het land Israël halen en hopelijk het Joodse volk helemaal elimineren. Zo vecht je een oorlog tegen God. En daarom zul je door iedereen gehaat worden vanwege Israël. Maar houd moed. “Wie standvastig blijft tot het einde, zal gered worden” (Matteüs 10:22).


Bron: The War against God | Read | Messiah Online | FFOZ

DOOR: D. THOMAS LANCASTER

11 MAART 2024

EN / NL/ עב