“Ze verzamelen munitie, maken plannen en wachten op het juiste moment. Het gevaar is enorm, groeit en is acuut.”
Terwijl ze op het dak van haar appartementencomplex staat aan de oostpunt van de centraal-Israëlische stad Rosh HaAyin, op slechts enkele meters van de veiligheidsbarrière, uit Moriah Tzafar haar grote bezorgdheid.
“We zien [Palestijnse Autoriteit] auto’s rondrijden, steeds dichterbij komen. Wat doen ze hier? Het gebied is een afgesloten militaire vuurzone [Zone 203]. We zien ze rondjes rijden langs de omheining. Er zijn auto’s, mensen, illegale huisvesting, en ze komen steeds dichterbij. We melden dit elke dag bij de autoriteiten,” zegt ze. “Het herinnert ons aan de [vrouwelijke] IDF-spotters die de grens met Gaza overzien. We hebben niet naar de spotters geluisterd vóór 7 oktober 2023, hoe is het mogelijk dat hetzelfde concept nog steeds bestaat, dat we [nog steeds] vertrouwen op een hek?”
Tzafar sprak tijdens een persreis die afgelopen maandag werd georganiseerd door de Regavim Movement, met als doel de veiligheidsdreigingen voor Israëliërs die in het centrum van het land wonen bloot te leggen. De PA heeft bijna 17.000 illegale bouwwerken gebouwd binnen een kilometer van het Israëlische veiligheidshek, dat zich uitstrekt langs de wapenstilstandslijn van 1949, van het Gilboa-gebied in het noorden tot Ein Gedi bij de Dode Zee.
Volgens Naomi Kahn, directeur van de internationale afdeling van Regavim, is de veiligheidsdreiging in het centrum van het land nijpend.
“Het niveau van gevaar voor Israëliërs die in de buurt van de seamline wonen, is geen mogelijkheid, het is een realiteit. Er zijn al invallen en terroristische aanslagen geweest in seamline-gemeenschappen en diep in Israël”, vertelde ze aan JNS.
“Het gevaar is groter dan we willen toegeven, aangezien er enorme hoeveelheden wapens via Judea en Samaria [via Jordanië] binnenkomen, omdat de grens met Gaza beveiligd is en de noordelijke grens in het proces is om beveiligd te worden, dus de Iraanse handlangers en anti-Israëlische troepen concentreren hun inspanningen op het veel langere en minder beschermde seamline-gebied,” zei ze. “Ze verzamelen munitie, maken plannen en wachten op het juiste moment. Het gevaar is enorm, groeit en is dreigend.”
Kahn legde uit dat tijdens de Oslo-akkoorden de seam line werd gecreëerd om een scenario in de stijl van 7 oktober te voorkomen door een bufferzone te vormen en de reactietijd van Israël op een mogelijke vijandige invasie te vergroten. Echter, ondanks het feit dat het volgens het internationale recht illegaal is om binnen 500 meter van de veiligheidsbarrière te komen, te bouwen, planten of fysieke veranderingen aan te brengen, doet de PA dit constant, zei ze.
In 2002, tijdens het hoogtepunt van de Tweede Intifada, begon de Israëlische regering met de bouw van een veiligheidshek langs de grenslijn. Dit deed ze om terroristische invallen in het centrum van het land te voorkomen.
Volgens Regavim heeft de staat de pogingen van de PA om gebied C van Judea en Samaria te annexeren echter genegeerd en zijn er geen stappen ondernomen om de illegale inbreuk op staatsgronden tegen te gaan. Hieronder vallen onder meer de bouw van 90.000 illegale bouwwerken in gebieden die volledig onder Israëlische jurisdictie vallen.
Tegelijkertijd werd het veiligheidshek herhaaldelijk gesaboteerd, waardoor kilometers van de barrière compleet verwoest werden.
Rani Gavriel, het hoofd van de hulppatrouille-eenheid van Rosh HaAyin, die samenwerkt met de lokale politie om de gemeenschap veilig te houden, vertelde JNS dat “6.000 Arabieren dagelijks illegaal Israël binnenstromen.” Hij beschreef een voortdurende strijd tegen diefstal, seksueel misbruik en terroristische aanslagen door Arabieren die de naadlijn binnendringen.
“Het beste wapen van de Arabieren is de olijfboom,” zei hij. “Zelfs als de olijven nog niet geplukt zijn, staan ze op het veld en gebruiken de bomen als dekking om toezicht te houden. Deze mensen zijn net als Hamas of Hezbollah. Ze zeggen openlijk dat Rosh HaAyin van hen is.”
Gavriel zei dat hij al jaren voor de dreiging waarschuwt en in 2021 een ontmoeting had met de Knesset’s Foreign Affairs and Defense Committee en Internal Security Committee, maar niemand luistert. “7 oktober was geen op zichzelf staand incident”, waarschuwde hij. “We bereiden ons voor op het volgende.”
Vergezeld door een militair escorte werd de groep naar de nabijgelegen schietzone 203 gebracht, net ten oosten van Samaria. Kahn legde uit dat Israël veel schietzones op staatsgrond heeft opgezet na de terugtrekking van Israël uit de Sinaï onder de vredesovereenkomst met Egypte in 1979. Ondanks het feit dat deze trainingsgebieden gesloten militaire zones zijn, zei Kahn dat de PA Arabieren aanmoedigt om erheen te verhuizen om de illusie te creëren dat er oude Arabische dorpen bestonden.
Vuurzone 203 is de thuisbasis van grootschalige illegale bouw, met prachtige villa’s en sportvelden. EM (die vroeg om zijn naam geheim te houden), de landbeschermingsfunctionaris voor de Shomron Regional Council, die de tour door het gebied leidde, wees erop dat we op een gloednieuwe geplaveide oost/westroute reden die steeds dichter bij Rosh HaAyin kwam.
“Wanneer we de illegale bouw zien, melden we het bij de Civil Administration”, vertelde hij aan JNS. “Ze werken, maar doen niet genoeg. Het is tijd om wakker te worden, de illegale bouw te vernietigen en stelling te nemen tegen de PA, die wordt gefinancierd door buitenlandse entiteiten.”
In de vuurzone richtte Barak Werker, CEO van de Green Now-organisatie, zich op de milieuschade die de PA aan het gebied heeft toegebracht, waarvan hij zei dat het zowel PA-Arabieren als Israëliërs treft. “Als het om milieuproblemen gaat, zijn er geen grenzen. De seamline bestaat niet”, zei hij.
Terug in Rosh HaAyin vertelde Moriah Tzafar de groep dat haar familie dagelijks lijdt onder de illegale verbranding van afval door PA-Arabieren. “We worden gedwongen om elke nacht met de ramen dicht te slapen”, legde ze uit.
Werker benadrukte hoe de PA zich gedraagt als een derdewereldland, dat luchtvervuiling veroorzaakt door illegale verbranding, met name van elektronisch afval, en watervervuiling door het lozen van ruw rioolwater in rivieren. Volgens hem moeten zowel Israël als de PA de politiek opzijzetten en moet er één entiteit worden gecreëerd die alle milieuproblemen aanpakt.
Vervolgens gingen ze iets verder naar het oosten in Samaria en bezochten ze de veehouderij Avichai. Deze boerderij is meer dan een jaar geleden door Eitan Melet en zijn familie op een heuvel op staatsgrond opgericht.
Met een duidelijk zicht op Rosh HaAyin en Tel Aviv in het westen, vertelde Melet aan JNS: “We zijn hier om de gemeenschappen langs de zeelijn te beschermen door een constante Joodse aanwezigheid.” De Arabische terroristen die de terroristische aanslag in 2022 in de stad Elad uitvoerden, waarbij vier Israëliërs werden vermoord, waren vertrokken vanuit het gebied waar nu de boerderij is gevestigd, zei hij, wat impliceert dat de aanslag had kunnen worden voorkomen als er op dat moment een Israëlische aanwezigheid in het gebied was geweest. “Ons doel is om het land Israël te beschermen,” zei Melet.
Toen hem werd gevraagd wat Israël zou kunnen doen om de veiligheid te vergroten in de realiteit na 7 oktober, zei Kahn: “De regering moet onze vijanden als vijanden behandelen. Ze moet stoppen met leven onder het valse concept van het in staat stellen van Arabieren om door te dringen en de Arabieren economische prikkels te geven om ons niet aan te vallen. We zagen langs de grens met Gaza dat dat een volkomen valse aanname is, maar dat is nog steeds een aanname die de basis vormt van Israëls beleid. Dat moet veranderen.”
Israël, vervolgde ze, moet “de PA op zijn woord geloven – het is van plan om een Palestijnse staat te creëren in heel Judea en Samaria, en we moeten goed kijken naar wat de PA tot nu toe heeft gedaan met zijn veiligheidstroepen. Een PA-staat zal er geen zijn die van plan is om in vreedzame coëxistentie te leven. Tientallen Israëliërs zijn vermoord door de officiële PA-politie, terwijl honderden gewond zijn geraakt. Hun veiligheidsapparaat is op ons gericht en wacht simpelweg op het juiste moment om nog een 7 oktober op ons los te laten,” voegde ze toe.
Volgens Kahn “verzamelt Regavim de informatie en analyseert deze, en zorgt ervoor dat onze beleidsmakers, en vooral onze politieke leiders, begrijpen wat er op de grond gebeurt.”
De organisatie start ook rechtszaken “die de regering van Israël dwingen om kennis te nemen, te reageren en haar falen om te handelen uit te leggen. En door middel van die rechtszaken leggen we de onderliggende misvattingen bloot en ontkrachten we ze. We stellen alternatieven voor voor de mislukte paradigma’s die we nog steeds zien en we proberen onze politici aan te moedigen om in ons nationaal belang te handelen door in de eerste plaats onze vijanden als vijanden te behandelen,” zei ze.
Datum: 5 november 2024
Auteur: Josh Hasten
Afbeelding: Een waarschuwingsbord markeert de ingang van IDF-vuurzone 203 in centraal Israël, nabij Rosh HaAyin, 5 september 2024. Foto: Josh Hasten.
Website: https://www.jns.org/the-looming-terror-threat-in-central-israel/
