‘Bewaar wat u is toevertrouwd, let op uzelf en de leer’ (1 Tim. 4:16, 6:20)
“Bij de bestudering van het leven van de eerste gemeente stuitte ik op een mij onbekend geschrift: de leer der apostelen, kortweg ‘de leer’, of de Didache genoemd. Deze ‘leer’ komt in de bijbel zoals wij die hebben niet voor, maar zij werd in de tijd dat het Nieuwe Testament ‘in wording’ was door veel christenen en bijvoorbeeld Clemens (Bisschop) van Alexandrië wel als ‘schrift’ ofwel deel van de bijbel erkend.
De Didache is heel oud en wordt gedateerd rond de eerste eeuw. Wanneer in ongeveer 400 na Chr. de lijst met canonieke en apocriefe boeken wordt vastgesteld, zit de Didache daar niet bij. De Didache raakt vervolgens in de vergetelheid en verdwijnt zelfs volledig uit de geschiedenis. Pas in 1873 wordt er in Constantinopel (Istanbul, Turkije) een oud geschrift gevonden dat dateert uit 1056, waarin de Didache opnieuw wordt aangetroffen. Tien jaar later, in 1883, wordt de Didache opnieuw uitgegeven, maar zij blijft hierna een relatief onbekend geschrift. Vanwege zijn ouderdom en authenticiteit verdient dit waardevolle geschift het om opnieuw onder de aandacht te worden gebracht.”
