Het christelijke magazine Christianity Today had deze week een interessant interview met de Iraanse christen Lazarus Yeghnazar (70).
Jarenlang verkocht hij als vertegenwoordiger voor de Hollandse Signaal Apparaten (tegenwoordig Thales Nederland) Nederlandse radars in Iran. Alweer geruime tijd is hij betrokken bij de mediazendingsorganisatie 222 Ministries.
Yeghnazar schat dat er in Iran ruim 1 miljoen christenen wonen. Hij voelt zich erg betrokken bij zijn vaderland. ‘Als er oorlog komt zal dat een grote humanitaire crisis veroorzaken, maar ook deuren openen voor het Evangelie.
Yeghnazar en zijn vrouw Maggie trouwden in Teheran, vlak voor het begin van de islamitische revolutie in 1979. Na een aantal jaar emigreerden ze naar Engeland waar vandaan ze geld stuurden naar vrienden en kerkleiders in Iran. Uiteindelijk leidde dat tot de stichting van 222 Ministries International, een kerkplantings- en trainingsnetwerk met satellietuitzendingen naar Iran. Zijn broer Sam stichtte Elam Ministries en zijn neef David leidt momenteel die zendingsorganisatie, eveneens gericht op het brengen van het Evangelie in Iran.
Al veertig jaar
Over de huidige situatie in Iran vertelt hij: ‘Christenen lijden al veertig jaar in Iran, sinds de start van de islamitische revolutie. Alle vrijheden en mensenrechten zijn hun ontnomen. Er is geen vrijheid om als christenen samen te komen. Veel bezittingen van kerken zijn in beslag genomen, christenen zijn hun werk kwijtgeraakt, hun pensioenen.’
Yeghnazar denkt, dat een mogelijke oorlog grote gevolgen zal hebben. Er zal een omvangrijke vluchtelingenstroom op gang komen. Ook christenen zullen vluchten, maar wij willen de christenen juist voorbereiden op de nieuwe kansen die dan zullen ontstaan om het Evangelie in Iran te verspreiden. Daar bidden we ook voor.
Iran is nu als een bus die zonder remmen van een hoge berg met haarspeldbochten raast. De vraag is: “Wanneer zal de chauffeur, wanneer zullen de ayatollahs, uit de bus springen?”
Er zijn al ayatollahs die op de vlucht slaan. Sommigen gaan naar Rusland waar hun vriend Poetin hen welkom heet. Naar Saoedi-Arabië kunnen ze niet, misschien naar Irak of naar Maleisië.’
‘Iran implodeert,’ aldus Yeghnazar. ‘Ik bid om vrede. Maar het DNA van de Revolutionaire Garde is de aanval, de confrontatie. Zij willen geen vrede. Vanaf dag één zijn ze in oorlog met de wereld.
De Iraanse kerk is nog niet voldoende toegerust om met het Evangelie naar buiten te treden. Daarom trainen we momenteel de leiders van de kerken.’
Islam en Iran
Yeghnazar heeft wel een verklaring waarom de islam zoveel invloed in Iran heeft gekregen. ‘Waarom kon de islam in de zevende eeuw Iran binnenkomen? De kerk was er al honderden jaren. Maar elke keer dat christenen rijk en machtig worden, onderwerpen ze anderen aan zich en ontslaan ze hen. De christelijke kerk werd landeigenaar en legde belastingen op aan de mensen. We vergeten die realiteit.
Wanneer we uit het oog verliezen dat God ons heeft geroepen om licht en zout te zijn, verliezen we onze invloed. Ik geloof dat kerken en christenen tot op de dag van vandaag niet weten hoe ze op een goddelijk manier een land moeten besturen. Elke keer dat we ons mengen in politiek en bestuur, worden we corrupt. Net als de dienaar van Elisa, Gehazi, zoeken we rijkdom en worden we melaats. Toen de islam naar Iran kwam, was het niet omdat de kerk de gelegenheid niet had gehad. De kerk had de kans gemist.’
‘Echte christenen’
‘Wanneer mensen vragen of christenen wel actief moeten zijn in de politiek, is mijn antwoord ‘ja’,’ aldus Yeghnazar. ‘Ik hoop dat we ooit in Iran enkele Daniëls en Esthers, Mordechai’s en Jozefs zullen hebben die wijs zullen zijn en voor voedsel zullen zorgen in tijden van hongersnood… zodat mensen zullen zeggen: “Deze christenen eren Jezus echt.”
Op een dag zal Iran open gaan. De manier waarop we ons als christenen gedragen zal de toekomst van de kerk in Iran bepalen. Als we het verknoeien is dat een onvergeeflijke daad. Daarom moeten we ons er nu al op voorbereiden.’
En zeker, Yeghnazar ziet uit naar veel Iraniërs die tot geloof in de Heere Jezus komen en nog zullen komen, maar nog belangrijker vindt hij het om christelijke leiders te trainen die in staat zijn de kerk en – wie weet – in de toekomst het land te leiden. Er is diepgang nodig in het geestelijk leven van de leiders die op hun beurt in staat zijn de toekomstige Iraanse generaties te leiden tot Christus.
(Bron: Christianity Today)
Bronvermelding
Datum: 10-01-2020
Auteur: Dirk van Genderen
Beeld: Ali Shaeigan/ParsPix/Abaca/Sipa USA – Sipa via AP Images
Website: www.dirkvangenderen.nl
