Hamas dacht, dat ze de laatste spijker in de doodskist van het verdeelde, gewonde volk konden slaan. In werkelijkheid hebben ze een sterke en verenigde natie wakker geschud, hongerig naar overwinning, gerechtigheid en vrede.
door Daniël Blum
Beste niet-Israëlische vrienden,
een minuut van uw tijd alstublieft.
Ongetwijfeld hebt u over de afschuwelijke daden van puur kwaad gehoord, en de beelden ervan gezien, die tegen het volk Israël zijn uitgevoerd, waaronder het afslachten en ontvoeren van vrouwen, kinderen en ouderen. Ik zou jullie in deze tijd graag een andere kant van Israël willen laten zien, wat verklaart (spoiler alert) waarom we deze voortdurende oorlog al hebben gewonnen.
ISIS, Hamas en Hezbollah worden niet voor niets ‘terroristische groeperingen’ genoemd. Met vrij beperkte vuurkracht is angst het belangrijkste resultaat waar zij op uit zijn. De logica erachter is simpel: met elke korte terroristische actie die ze uitvoeren, streven ze naar een exponentiele reactie van angst en paniek.
Toen Hamas ervoor koos om deze snode aanval op Israël te lanceren, te midden van een van de ergste politieke en sociale crises die we in Israël ooit hebben gehad, verwachtten ze een geschokt, doodsbang en verdeeld land aan te treffen.
ECHTER
Dit is het Israël dat ze vonden.
– 300.000 vaders, vrouwen, zonen en dochters die hun leven op pauze zetten en trots een uniform aantrekken om als reservisten te dienen
– een politieke consensus over de hele linie dat een volledige nederlaag van Hamas nu het enige is dat nodig is
– honderdduizenden Israëli’s die doneren, zorgpakketten sturen, helpen de vermisten op te sporen, gezinnen uit het zuiden opvangen, en nog veel meer.
Hier is slechts één voorbeeld.
Zodra het duidelijk werd wat Hamas had aangericht, met raketten boven hun hoofd en het geluid van de onderscheppingen van de Iron Dome op de achtergrond, kwamen tienduizenden Israëli’s van alle achtergronden door het hele land bijeen om zorgpakketten te doneren, te coördineren en af te leveren aan soldaten en families van slachtoffers. Toen er niet genoeg werk was voor de grote aantallen vrijwilligers, gingen de overige mensen water en voedsel kopen en begonnen hun weer te bedienen. Hoewel het plichtsbesef duidelijk aanwezig was, was het moreel hoog en wat nog meer is, de wederzijdse bewondering en waardering van alle betrokkenen die er was.
Hamas dacht, dat ze de laatste spijker in de doodskist van het verdeelde, gewonde volk konden slaan. In werkelijkheid hebben ze een sterke en verenigde natie wakker geschud, hongerig naar overwinning, gerechtigheid en vrede.
De geschiedenis heeft ons vanaf het begin geleerd: als we verenigd zijn zullen we staan, zijn we verenigd dan zullen we overwinnen. Zonder twijfel zal de geschiedenis zich herhalen en zullen we hier sterker uit komen. Het goede zal het kwade verslaan.
Bedankt dat u de tijd heeft genomen om te lezen en dat u ons allemaal meer vredige dagen toewenst.
Daniël Blum is een zoon van ass. prof. Julia Blum, Messiasbelijdende Israelische, docent en auteur. Dit artikel is met permissie gepubliceerd.
