’Al zestig jaar is christenen pesten de grootste hobby van progressief Nederland. Het is genoeg geweest laat het christendom met rust.’ Dat zijn de woorden van voormalig Kamerlid Zihni Özdil in zijn column in Elsevier Weekblad. Hij zet in de column onder meer de hypocrisie van politiek Den Haag uiteen.
Özdil, jarenlang lid van de Tweede Kamer namens GroenLinks, maakte bijvoorbeeld mee dat een kopstuk van zijn partij weigerde om van een taart te eten die SGP had uitgedeeld omdat de partij honderd jaar bestond. Dezelfde vrouw werkte Özdil echter tegen als hij zijn ’groene en linkse idealen wilde omzetten in het bestrijden van de islamitische SGP’. Hij mocht vooral niet te negatief over de islam spreken. Het is volgens de columnist een trend die niet alleen in de politiek waarneembaar is: ’Progressief Nederland bestrijdt het christendom en beschermt tegelijkertijd de meest fascistische varianten van de islam.’
Volgens Özdil is het christendom sinds het inmiddels beruchte Ezel-proces van Gerard Reve in de jaren zestig vleugellam: ’Christenen belachelijk maken, vernederen, denigreren dan wel hun rechten afpakken, is sindsdien bon ton. In cartoons, in cabaret, in opiniestukken, in boeken en, ook, in de progressieve politiek. Lekker makkelijk en risicoloos. Geen christen in Nederland zal je keel doorsnijden als je zijn religie aanvalt.’
Het verbieden van de beginselverklaringen op reformatorische scholen is volgens het voormalig Kamerlid een nieuw hoofdstuk in de bestrijding van het christendom: ’De realiteit is dat het christendom de basis is van de Nederlandse identiteit. Van de Statenbijbel (waardoor we een eenheidstaal hebben) tot de boodschap van Jezus van ultieme vergeving en naastenliefde: de waarden waarvoor het christendom staat, dienen in Nederland juist te worden gekoesterd en beschermd.’ Özdil besluit zijn column met een oproep: ’Het is na zestig jaar onophoudelijke pesterijen meer dan genoeg geweest. Pik niet langer dat het Nederlandse christendom op het publieke schavot wordt gezet door zogenaamde progressievelingen.’
Bron: CIP
