Vandaag vervolgen we deze serie over het vieren van de shabbat en de Bijbelse feesten. Vandaag aflevering 3
Exacte volgorde van Gods reddingsplan
De Bijbelse feesten laten precies de volgorde in Gods reddingsplan zien. God stelde de religieuze kalender in bij de uittocht uit Egypte. Vanaf dat tijdstip verschoof God de start van het kalenderjaar met zes maanden van het najaar, de zevende maand (Tisjri), naar het voorjaar, de eerste maand (Nisan). Hiermee zou het volk de voorjaars- en najaarsfeesten in de juiste volgorde vieren. De eerste en de zevende maand zijn belangrijke feestmaanden. Onze kalender maakt de Bijbelse patronen onzichtbaar; deze kunnen we dus alleen maar ontdekken als we de kalen der van de HEERE God volgen. Deze kalender is gebaseerd op de maan- en de zon, waardoor de feesten steeds gevierd worden in het juiste seizoen.
De moadiem of Bijbelse feesten als repetities
Aan de voet van de berg Sinaï sloten de Israëlieten een verbond met God. God vertelde toen dat Zijn volk op vastgestelde tijden bepaalde feesten zouden vieren. In Leviticus stelt God dat het Zijn feesten zijn. Het zijn dus Gods feesten. Geen Joodse feesten, maar Zijn feesten. Deze feesten vormen een voorafschaduwing van de dingen die gaan komen. Jezus heeft de eerste vier feesten precies op Gods tijd vervuld. Dus op Gods vastgelegde kalender. Het Hebreeuwse woord voor feest is ‘mo-ed’ en dit betekent dan ook ‘vastgestelde tijd of afspraak’. De feesten zijn heilige-, of apartgezette samenkomsten, in het Hebreeuws ‘Mikra Kodesj’ wat ‘heilige repetitie’ betekent. Wat aangeeft dat de feesten heilige draaiboeken zijn van specifieke toekomstige heilsfeiten..
Geldigheid van de Bijbelse feesten
De Christelijke kerken vieren de Bijbelse feesten niet mee, maar hebben kortweg gezegd hun eigen feesten bedacht, die vaak ontleend zijn aan heidense gebruiken en feesten, zoals bijvoorbeeld het kerstfeest. Het kerstfeest vindt zijn oorsprong in het Germaanse feest van de zonnewende, de joelfeesten. De Bijbel geeft christenen echter niet de opdracht om de geboortedag van Jezus te vieren. Dat is een door mensen bedacht feest. In tegenstelling tot de moadiem, die Gods feesten worden genoemd.
Jezus en Paulus vieren de Bijbelse feesten
Jezus zelf vierde de feesten nauwgezet. Jezus is onze na te volgen Weg. Paulus vierde de feesten en instrueerde de gelovigen in Korinthe om de feesten voortdurend te gedenken vanuit hun nieuwtestamentische betekenis: “Uw roem is niet goed. Weet gij niet, dat een weinig zuurdesem het gehele deeg zuur maakt? Zuivert dan den ouden zuurdesem [hametz] uit, opdat gij een nieuw deeg zijn moogt, gelijk gij ongezuurd zijt. Want ook ons Pascha [Pesach-lam] is voor ons geslacht, namelijk Christus. Zo dan laat ons feest [Seder] houden, niet in den ouden zuurdesem [hametz], noch in den zuurdesem [hametz] der kwaadheid en der boosheid, maar in de ongezuurde broden [matzes] der oprechtheid en der waarheid” (1 Korintiërs 5:6-8). Het feest moet worden gevoerd in oprechtheid en waarheid. Het gaat dus niet om het klakkeloos kopieren van Joodse rituelen, maar het vieren verwijst dus naar een concrete discipelschapswandel. Het vieren is een hulpmiddel om de gelovige te wijzen op Gods Reddingsplan en de volgorde daarvan.
Volgende keer deel 4 in deze serie.
Redactie Radio Israel.
Hele serie lezen?
Klik hier voor deel 1
Klik hier voor deel 2
