Psalm 46 vers 1-3 Over een rotsvast geloof gesproken
Een lied op Alamoth, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
God is ons een toevlucht en kracht;
Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.
Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats
en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën.
Laat haar water bruisen, laat het schuimen,
laat de bergen beven door haar onstuimigheid.

Sela

De beekjes van de rivier verblijden de stad van God,
het heiligdom, de woningen van de Allerhoogste.
God is in haar midden, zij zal niet wankelen;
God zal haar helpen bij het aanbreken van de morgen.
De heidenvolken tierden, de koninkrijken wankelden;
Hij liet Zijn stem klinken: de aarde smolt weg.
De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting.

Sela

Kom, zie de daden van de HEERE,
Die verwoestingen op de aarde aanricht;
Die de oorlogen doet ophouden tot aan het einde der aarde,
de boog breekt en de speer in stukken slaat,
de wagens met vuur verbrandt.
Geef het op en weet dat Ik God ben;
Ik zal geroemd worden onder de heidenvolken,
Ik zal geroemd worden op de aarde.
De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting.

Sela

 
Overdenking
We overdenken vandaag de eerste 3 verzen en we lezen ze nog een keer:

Een lied op Alamoth, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
God is ons een toevlucht en kracht;
Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.
Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats
en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën.

Misschien heb je net als ik vaak de neiging om de woorden die je in de Bijbel leest als het ware naar je toe te halen en op jezelf te betrekken. En daar is niets mis mee. Maar laten we ons wel realiseren dat de woorden van God altijd een geadresseerde kennen.

De psalm waar we vandaag en de komende dagen over willen gaan nadenken spreekt vooral en in eerste instantie over het volk van God. En dat is niemand anders dan Israel en Israel alleen. We hoeven naar niets aan te vergeestelijken en daar waar we lezen over het volk van God dan wordt daar ook niet de kerk mee bedoelt. We moeten goed onderscheiden. Gods volk is Israel en wij zijn het Lichaam van Christus, afkomstig uit de heidenen.

En dan lezen we nogmaals de verzen:

Een lied op Alamoth, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
God is ons een toevlucht en kracht;
Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.
Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats
en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën.

De schrijver van de psalm gebruikt hier grote woorden, vind je ook niet? ‘Wij zullen niet bevreesd zijn, of bang, al veranderede de aarde van plaats en werken de bergen verzet naar het hart van de zee’.

Laat ik maar eerlijk zijn, er zijn dagen dat ik dat niet na kan zeggen en bang ben en me zorgen maak om zaken die minder groot zijn dan wat hier beschreven wordt.

En wat te denken dan over Israel. De hele geschiedenis door heeft het volk van God van alles mee gemaakt en we hoeven dat nu niet allemaal hier te noemen, maar ’t is verschrikkelijk. Het is letterlijk een Gods wonder dat dit volk uberhaupt nog bestaat. En als het ware uit de letterlijke as van de gaskamers tot leven is gekomen. Of misschien moet ik wel zeggen, tot leven is geroepen. Als beenderen die weer bij elkaar geraapt zijn en zo samen een lichaam en een volk vormen.

En dan toch maar de woorden uitzeggen:

God is ons een toevlucht en kracht;
Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.

Het kan niet anders of daar is geloof voor nodig. Geloof dat het eenmaal goed komt. En het komt goed. Ook of misschien wel juist met Israel.

 
Muziek
Een vaste burcht is onze God