Moderne reconstructie van Jeruzalem in de 10e eeuw voor Christus vanuit de Stad van David, onderdeel van het Jerusalem Walls National Park. Beeld: Yoni Shifrah via Wikimedia Commons.
De moderne mythe dat Arabieren inheems zijn in ‘Palestina’ komt voort uit een Romeinse invasie 2000 jaar geleden en het islamitische geloof dat Jezus een moslim was.
Israëlische Joden worden algemeen gezien als kolonisten die de afgelopen eeuw naar ‘Palestina’ zijn geëmigreerd en vervolgens de inheemse Arabieren van Palestina hebben verdreven. Dit verhaal heeft dingen achterstevoren. De Joden zijn inheems; de Arabieren zijn de kolonisten.
Israël en zijn hoofdstad Jeruzalem werden 3000 jaar geleden gesticht door koning David, een Joodse koning. Gedurende die 3000 jaar werden Jeruzalem en zijn Joden veroverd en/of gekoloniseerd door onder meer Assyriërs, Babyloniërs, Egyptenaren, Perzen, Grieken, Romeinen, Byzantijnen, Arabieren, kruisvaarders, Mongolen, Mamelukken, Turken en de Britten. Deze indringers vertrokken uiteindelijk; de inheemse Joden bleven.
Vooral de Romeinen waren noodlottig, niet in de laatste plaats omdat hun vijandigheid tegenover de Joden de moderne mythe heeft doen ontstaan dat de Palestijnen altijd Arabieren zijn geweest.
Omdat de Joden meer dan een eeuw lang tegen de Romeinse overheersing in opstand bleven komen en er soms in slaagden de grootste macht ter wereld te vernederen, eisten de Romeinen wraak toen zij als overwinnaar uit de strijd kwamen. Ze verwoestten de tempel die Herodes de Grote, de koning van de Joden, had gebouwd; ze stopten tienduizenden Joden in slavenschepen met bestemming Rome; ze bouwden de Boog van Titus om hun overwinning op de Joden te herdenken; en, om het nog erger te maken, gaven ze het veroverde land een nieuwe naam ter ere van de historische vijanden van de Joden: de Filistijnen. Het werd Syria Palaestina, dat wil zeggen Palestijns Syrië.
Moderne Arabieren die zichzelf nu ‘Palestijnen’ noemen, eigenden zich de term toe om het te laten lijken alsof zij het historische volk van Palestina waren. Toch leken de Filistijnen in niets op de woestijnbewoners die Arabieren werden genoemd. Zoals DNA-bewijs bevestigt, waren de Filistijnen, ook wel bekend als het ‘zeevolk’, afkomstig van de Griekse eilanden, waardoor ze van Europese oorsprong zijn.
Arabieren werden pas in de jaren zestig gewoonlijk Palestijnen genoemd, toen de Sovjet-Unie de ‘Palestijnse Bevrijdingsorganisatie’ uitvond om Israël aan het Westen te ontworstelen. Vóór de jaren zestig verwees ‘Palestijns’ doorgaans naar Joden. The Palestine Post, nu omgedoopt tot The Jerusalem Post, was een Joodse krant. Het Palestine Symphony Orchestra, nu omgedoopt tot het Israel Philharmonic Orchestra, was een Joodse organisatie.
De Arabieren zouden pas in de 7e eeuw na Christus hun stempel drukken op het land van de Joden, met de opkomst van het moslimrijk, een van de grootste die de wereld ooit heeft gezien. Op zijn hoogtepunt hadden de Arabieren alles gekoloniseerd, van Spanje en Noord-Afrika in het westen tot het Indiase subcontinent in het oosten, met een oppervlakte van meer dan 11 miljoen vierkante kilometer. De regio die vaag bekend stond als ‘Palestina’ – de Romeinen hadden er geen vaste grenzen aan gegeven – was slechts een klein deel van het immense koloniale rijk van de Arabieren.
‘Palestina’ is nooit een samenhangend land geworden voor de Arabieren, die de grotendeels onbevolkte uitgestrektheid als onderdeel van Syrië beschouwden. De Arabieren hadden er niet eens een inheemse naam voor; Filastin is de Arabische uitspraak van de naam van Rome. Hoewel de Arabieren en later de islamitische Ottomanen Palestina als onderdeel van hun rijk beschouwden, was het een verwaarloosd deel, zozeer zelfs dat Jeruzalem, ooit een Joodse metropool met 600.000 inwoners, onder islamitische heerschappij stagneerde en een achtergebleven gebied van 2.393 huishoudens werd, volgens een Ottomaanse volkstelling uit 1871-1872.
In tegenstelling tot de Arabieren hebben de joden nooit een groot imperium gehad. Volgens het Bijbelse verslag bestuurden de Joden rond 1000 v.Chr. slechts een klein rijk onder koning Salomo, de zoon van David. Zelfs als dat verhaal waar is, en sommigen betwisten dat Salomo überhaupt een imperium had, hadden de Joden de afgelopen drieduizend jaar alleen maar aanspraak op het inheemse land van hun voorouders.
Omdat de Thora, de Joodse grondwet, nooit naar een imperium streefde, gaven de Joden de Sinaï graag terug aan Egypte nadat Israël deze in de Sinaï-oorlog van 1956 had gewonnen, en opnieuw nadat Israël deze in de Zesdaagse Oorlog van 1967 had gewonnen. Het Joodse grondgebied binnen de regio die de 22 landen van de huidige Arabische bond vormt, is verdwijnend klein. Het komt neer op een zesde van 1% van het landoppervlak, tegenover 99,83% voor de Arabieren.
Door te beweren dat zij het inheemse volk van Israël zijn, stonden de hedendaagse Palestijnse Arabieren voor een uitdaging: hoe konden zij de bewijzen in het Oude en Nieuwe Testament tegenspreken, die uitvoerig de Joden van Israël beschrijven in de eeuwen vóór en de eeuw na de geboorte van Jezus.
De Koran overwon deze uitdaging door te beweren dat Mozes een moslim was. Dat gold ook voor Jezus en zijn twaalf discipelen. Door de Bijbelse beschrijvingen van joden te overtroeven via de revisionistische geschiedenis van de Koran, maken de Arabieren aanspraak op een oorsprong die zich uitstrekt tot het Bijbelse tijdperk.
Het doet er niet toe dat Mohammed de religie van de islam zes eeuwen na de dood van Jezus stichtte; dat archeologisch bewijs de Bijbelse verhalen over Joden in Israël bevestigt; en dat oude Griekse en Romeinse historici Joden identificeren als de inwoners van de Bijbelse landen die als Israël worden geïdentificeerd.
De Arabieren van Palestina, wier aantal de afgelopen eeuw enorm is gegroeid, kunnen geloofwaardige argumenten hebben voor hun landclaims. Ze zouden die moeten maken en de absurde argumenten laten vallen dat joden niet inheems zijn in het oude Israël en dat joden die zich in hun voorouderlijk thuisland vestigen kolonisten zijn.
Datum: 16 juni 2024
Auteur: Lawrence Solomon
Beeld: Yoni Shifrah/Wikimedia Commons
Bron: The Jews are indigenous to Israel, the Arabs are the colonists – JNS.org
