In een initiatief dat wordt gecoördineerd door het Ministerie van Volksgezondheid en Nefesh B’Nefesh, vliegen honderden artsen naar Israël om mensen in nood te helpen in de nasleep van 7 oktober.
Luttele uren na de aanval van 7 oktober ontving het Israëlische ministerie van Volksgezondheid tientallen aanvragen van medische teams uit het buitenland die naar Israël wilden komen om vrijwilligerswerk te doen.
Het ontving aanvragen van ongeveer 7.500 artsen van over de hele wereld, waarvan 450 met een Israëlische licentie. Van de aanvragers kwamen er 4.440 uit de Verenigde Staten, 1.000 uit Europa, 500 uit Canada en 150 uit Australië. De meesten zijn Joods, maar er zijn ook veel niet-Joden het land te hulp gekomen.
Het ministerie accepteerde uiteindelijk 200 van de aanvragen van mensen met belangrijke medische kennis, zoals forensisch medische experts die ervaring hadden met het helpen bij de identificatie van lichamen.
“Spannend en solidariteit versterkend”
“We hebben het over zeer hooggeplaatste deskundigen die internationaal bekend zijn, die alles hebben laten vallen om te komen,” zei Dr. Shoshy Goldberg, regeringshoofdverpleegkundige bij het ministerie van Volksgezondheid, die verantwoordelijk was voor de coördinatie van de vrijwilligersactiviteiten van de buitenlandse artsen. “Degenen met een Israëlische licentie hadden geen probleem om hier als vrijwilliger te komen, maar degenen met buitenlandse licenties moesten erkend worden.”
Goldberg zei dat het Ministerie van Volksgezondheid “een team had opgericht dat binnen 48 uur een antwoord gaf op dat obstakel. We accepteerden aanvragen van mensen op het gebied van trauma, anesthesie, chirurgie en intensive care, omdat dat de vaardigheden zijn die het meest nodig zijn om verwondingen door gevechten te behandelen.
“We versterken het team van het Soroka Medical Center nu met vier vrijwillige oogartsen vanwege het grote aantal oogverwondingen door granaatscherven. Daarnaast zijn 10 vrijwillige anesthesisten aangekomen bij Barzilai Medical Center nadat enkele van hun anesthesisten werden opgeroepen om in reservisten te dienen,” voegde ze eraan toe.
Nefesh B’Nefesh, dat elk jaar het aliyah-proces voor medische professionals vergemakkelijkt via zijn MedEx-programma, coördineerde dit initiatief via zijn uitgebreide database van Joodse artsen uit Noord-Amerika, waardoor de organisatie contact kon opnemen met degenen die naar Israël wilden komen om te helpen.
Dankzij de samenwerking tussen de Ministeries van Volksgezondheid en Aliyah en Integratie en het Joods Agentschap, heeft Nefesh B’Nefesh tot nu toe meer dan 110 artsen van verschillende specialismen naar Israël geholpen, en verwacht wordt dat er nog meer zullen arriveren als de situatie ter plaatse daarom vraagt.
“Het ondersteunen van Israëls gezondheidszorgsysteem en het vinden van een onmiddellijke oplossing voor het tekort aan artsen is uiterst belangrijk,” zei Tony Gelbart, voorzitter en medeoprichter van Nefesh B’Nefesh. “Daarnaast onderzoekt Nefesh B’Nefesh manieren om Israëls artsentekort op lange termijn te helpen oplossen als onderdeel van een breder strategisch plan.”
Minister van Aliyah en Integratie Ofir Sofer voegde hieraan toe: “De steun, toewijding en solidariteit van onze Joodse broeders en zusters in de diaspora, met name in Noord-Amerika, is een solide demonstratie van steun en versterkt de staat Israël.”
Artsen maken een verschil
Dr. Steven Herman, een chirurg van de afdeling Thoraxchirurgie van het Maimonides Medical Center in Brooklyn, N.Y., deed twee weken vrijwilligerswerk in het Barzilai Medical Center in Ashkelon en Ashdod. Hij hielp tientallen soldaten en burgers en zei dat hij graag opnieuw vrijwilligerswerk zou doen als dat nodig was.
Toen hij in Barzilai landde, was het de bedoeling dat hij alleen kleine operaties zou uitvoeren. Toen veranderde alles plotseling.
“De grondinvasie in Gaza begon en vrijwel meteen werd onze eerstehulpafdeling overspoeld met gewonde soldaten, velen van hen met granaatscherven of kogels die hun lichaam binnendrongen,” zei hij.
Herman bezocht Israël voor het eerst in 1968 als medisch student. Zijn vrouw ging met hem mee naar Israël in haar hoedanigheid als voorzitter van One Israel, een Amerikaanse NGO. Ze deed ook vrijwilligerswerk, bracht hulp en ontmoette overlevenden van de aanval van 7 oktober, die naar Jeruzalem werden geëvacueerd.
Dr. Abigail Hankin-Wei, een noodarts in het Page Memorial Hospital in Virginia, deed vrijwilligerswerk bij Magen David Adom in Ashkelon.
“Twee weken lang werkte ik 13 diensten met ambulanceteams, elke dienst duurde acht uur, waarbij ik hielp bij noodoproepen,” zei Hankin-Wei.
“Tussen de diensten door gaf ik mijn collega’s af en toe wat kennis door die ik had over het maken van echografieën voor noodgevallen in het veld,” voegde ze eraan toe. “Ik richtte me vooral op het assisteren van de paramedici, die zeer bekwaam waren en veel kennis hadden. Maar soms hadden we verschillende ideeën over hoe we een patiënt moesten behandelen.”
Hankin-Wei overwoog om langer in Israël te blijven, maar ze voelde zich gedwongen om terug te keren naar haar drie kleine kinderen thuis.
“Een van de kernwaarden die ik uit het jodendom heb overgenomen is de toewijding aan het herstellen van de wereld, tikkun olam. Ik geloof dat wanneer iemand om hulp wordt gevraagd en die hulp kan bieden, hij alles moet doen wat in zijn vermogen ligt om die hulp te bieden,” zei Hankin-Wei.
Van vechten tegen ISIS tot getuige zijn van Hamas-wreedheden
Dr. Andrew Griffin, specialist in spoedeisende geneeskunde in het Conemaugh Memorial Medical Center in Johnstown, Pa. en voormalig sergeant in het Amerikaanse leger, was goed bekend met het werken onder gevechtsomstandigheden.
“Ik was een vrijwillige arts op de afdeling spoedeisende geneeskunde in het Ichilov Medisch Centrum,” zei hij. “Daar hielp ik medische teams om beter om te gaan met incidenten met veel slachtoffers en behandelde ik verschillende oorlogsgerelateerde verwondingen.
“Daarnaast nam ik deel aan veel oefeningen van de IDF in het veld en op bases. Ik kon mijn eerdere ervaring in het leger benutten en de lessen, die ik leerde in de strijd tegen organisaties als ISIS, toepassen op de huidige situatie in Gaza en aan de Libanese grens, omdat ik een uitgebreide achtergrond had in het verlenen van medische hulp in gevechtszones onder vuur.”
Griffin was meer dan zes weken in Israël en is van plan om volgende maand terug te komen voor nog eens vijf weken vrijwilligerswerk, zowel in ziekenhuizen als bij de IDF. Hij is ook van plan om op 23 januari in Israël te trouwen; zijn verloofde is officier bij de Israëlische luchtmacht.
“Israël is ons thuis. In de komende jaren ben ik van plan om aliyah te maken… omdat mijn hart in Israël ligt,” zei hij.
Hij was er kapot van toen hij hoorde van de gebeurtenissen van 7 oktober, niet alleen omdat zijn verloofde bij de luchtmacht zat, maar ook voor de zussen van zijn vriendin; een 20-jarige die dient bij het Home Front Command en een 18-jarige die gestationeerd is aan de grens met Libanon.
Wat Dr. Griffin sindsdien het meest verontrust en wat zijn vrijwilligerswerk stuurt, zijn de wreedheden die die dag plaatsvonden.
“Het belangrijkste waar ik mee worstelde was het zwijgen van zovelen die ik als mijn beste vrienden beschouwde, niet-joodse vrienden uit mijn kindertijd, van de medische faculteit en zelfs van het ziekenhuis waar ik werk. Dit zijn mensen die ik zeer waardeer, zowel op persoonlijk als professioneel vlak,” betreurde hij.
“Hun zwijgen was pijnlijk op een manier die ik niet weet te beschrijven. Dit zijn mensen die mijn verloofde en haar familie kennen en ze weten dat ze in Israël zijn en ze hebben nooit een steunbetuiging gestuurd. Niets. Alsof er nooit iets gebeurd was.”
Hij voegde eraan toe: “Ik ben geen vreemde van antisemitisme. Ik kan het aantal keren niet tellen dat families in ziekenhuizen me hebben verteld dat ze niet willen dat ik hen behandel omdat ze niet door een Jood willen worden behandeld nadat ze hebben gemerkt dat ik een kippah draag. Dat is slechts het topje van de ijsberg. Ik heb de Holocaust nooit als speerpunt van mijn Jodendom gebruikt. Maar het gebrek aan reacties van mijn vrienden doet me nadenken over een vraag die opdook op sociale media: ‘Wie van je niet-joodse vrienden zou helpen om je familie te verbergen?'”
Oorspronkelijk gepubliceerd door Israel Hayom.
Bronvermelding
Datum: 22-12-2023
Auteur: Maytal Yasur Beit-Or
afbeelding: Dr. Abigail Henkin-Wei, an emergency-room doctor in West Virginia, volunteers at Magen David Adom in Ashkelon, November 2023. Credit: Nefesh B’Nefesh.
website: www.JNS.org
