We lezen: Exodus 13:17-17:16, Richteren 4:4-5:31, Openbaring 15:1-8
Toen zongen Mozes en de Israëlieten dit lied voor de HEERE. Zij zeiden:
Ik zal zingen voor de HEERE, want Hij is hoogverheven!
Het paard en zijn ruiter heeft Hij in de zee geworpen.
De HEERE is mijn kracht en lied, Hij is mij tot heil geweest.
Dit is mijn God, Hem verheerlijk ik; de God van mijn vader, Hem roem ik.
(Ex.. 15:1-2, HSV).
Deze sabbat lezen we dat de Farao het volk eindelijk laat gaan. Maar als zij op weg gaan blijkt dat de Eeuwige hen niet via de kortste route naar het beloofde land laat gaan. In plaats daarvan worden ze door de Eeuwige door de woestijn naar de Schelf zee gestuurd. De Farao met zijn legermacht komt hen achterna en het volk van Israël zit compleet vast: achter hen de legers van de Farao en voor hen een ondoorwaadbare zee.
En dan toont de Eeuwige zijn macht aan het volk. Hij creëerde een weg dwars door de Zee voor het volk. Maar diezelfde weg die tot redding werd voor Israël werd tot een finaal oordeel voor de machthebbers van Egypte! De Farao was met zijn imposante legermacht verdronken en het volk stond aan de andere oever van de zee.
En dan, veilig aan de overkant aangekomen, vieren zij de overwinning die de Eeuwige hen had geschonken. Het eerste lied van de Bijbel wordt gezongen en er is reidans tijdens de eerste openlucht samenkomst.
Omdat deze sabbat in de traditie de bijnaam heeft gekregen van Sabbat Shira, dus sabbat van het lied zullen we deze sabbat ook stil staan bij dat laatste lied in de Bijbel. En ook dat getuigd van de grote daden van de Eeuwige, Hij die er altijd was, Hij die er nu bij is en Hij die er altijd bij zal zijn. Waarom zouden wij dan nog vrezen?
Ik wens u een leerzame en gezegende sabbat.
Uitzending
Iedere vrijdag 21:00 uur
Herhalingen
zaterdag 02:00, 10:00 uur en 19:00 uur
zondag 02:00 en 09:00 uur
maandag 02:00 uur
Presentatie: Tony Jurg
