Dat de Here Jezus de Bijbelse feesten in ere hield is wel duidelijk en soms sluit Hij daar in Zijn onderwijs ook bij aan. Zoals in de Bergrede. Waarschijnlijk heeft Hij deze gehouden in de periode van de najaarsfeesten. Na Rosh HaShana, het begin van het jaar, volgen 10 dagen van inkeer en bezinning die uitlopen op Grote Verzoendag, Jom Kippoer.
Jezus leert in de Bergrede hoe je moet bidden, vasten en de wet moet houden, kortom wat echte verootmoediging betekent. Ook het Loofhuttenfeest komt aan de orde, waarmee deze periode van Heilige dagen wordt afgesloten. Jezus roept op om niet bezorgd te zijn over eten en drinken, maar in afhankelijkheid van God te leven.
Het jaar rond
Daarmee is het jaar rond, zou je zeggen. Maar na Pinksteren begint niet een soort geestelijke komkommertijd. Nee, nu gaan we met Israël het leven werkelijk leven, dag in dag uit. Zoals Israël de woestijnreis maakte, maken wij de reis van ons leven, met de gaven van God, totdat de Messias komt en Zijn rijk begint.
Hij zal dan ook alle onvolkomenheden recht zetten, ook als het gaat om het vieren van de feesten. Vermoedelijk zal het Hoge feest van Jezus’ komst op aarde dan wel wat vroeger vallen (!). Mensen hebben gelijk als zij zeggen dat het nu ook al beter kan en ook dat het geen Joodse feesten zijn, voor het merendeel, maar Bijbelse feesten. Echter, ze zijn wel aan Gods volk gegeven en door het Joodse volk in stand gehouden door de eeuwen heen. In de feesten van de Christelijke kerk klinkt de bekroning door die Jezus gebracht heeft, maar het is goed als wij ons omkeren en de weg terugzoeken om de rijkdommen te vinden die Israël in het vieren van de feesten bewaard heeft en die wij verloren zijn. Dat wil overigens niet zeggen dat Christenen nu ook deze feesten moeten gaan vieren; het mag, omdat het onderwijst, de Bijbel meer doet leven en een prachtige instrument is om Zijn volk te wijzen op Jezus, de Joodse Messias.
Klik hieronder op de links om meer te lezen over de verschillende feesten:
– – – – –
