Psalm 23
Psalm 23
1 Een psalm van David.
De HEERE is mijn Herder,
mij ontbreekt niets.
2 Hij doet mij neerliggen in grazige weiden,
Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren.
3 Hij verkwikt mijn ziel,
Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid,
omwille van Zijn Naam.
4 Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood,
ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij;
Uw stok en Uw staf,
die vertroosten mij.
5 U maakt voor mij de tafel gereed
voor de ogen van mijn tegenstanders;
U zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
6 Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven.
Ik zal in het huis van de HEERE blijven
tot in lengte van dagen.
Overdenking
Psalm 23 is een loflied. Een bron van troost en bemoediging.
Elke zin spreekt over wie God is, wat Hij doet en wil doen. De Psalm is geschreven door David
We kennen David. Hij had een turbulent leven met voor ons herkenbare situaties: Zwakheid in onszelf, de wil om God te dienen, wisselende stemmingen, je niet willen laten gezeggen, moeite en tegenstand, kortzichtigheid en opstandigheid, maar ook dankbaarheid.
Maar ook weten we dat David is een geweldig type van Christus is. De Gezalfde, bijvoorbeeld in de strijd met Goliath. Ook wanneer David wordt verworpen en hij een groep 'volgelingen' overhoudt, is hij een type van Christus. We lezen in 1 Samuël 22 waar David in de spelonk van Adullam als verworpene verblijft:
‘David... ontkwam naar de spelonk van Adullam. Toen zijn broeders en zijn gehele familie dit hoorden, kwamen zij daar bij hem. Ook voegde zich bij hem ieder die in moeilijkheden verkeerde, ieder die een schuldeiser had, ieder die verbitterd was, en hij werd hun aanvoerder. Zij bleven bij hem, ongeveer vierhonderd man.’
En vers 23:
'Blijf bij mij, vrees niet; want wie mij naar het leven staat, staat u naar het leven; bij mij zijt gij volkomen veilig'.
Deze situatie is een voorafschaduwing van de Messias, waar een gelovig overblijfsel van zijn volk, zich bij hem zal voegen en zich veilig zal weten. Het meest spreekt David als type van Christus in zijn functie als koning over Israël. Daarin zijn beiden bevrijder van land en volk en overwinnaar op de vijanden die zich rondom Israel bevinden.
Deze korte typering van David als Messias, maakt duidelijk, dat de HEERE over Wie David spreekt, dezelfde is als Jezus, Yeshua, de beloofde Messias. De eerste laag van deze Psalm heeft dus alles te maken met de relatie tussen de God van Israel en Zijn volk Israel. Mag ik je uitnodigen om deze Psalm eens op deze manier te lezen?
Maar als wij de Heere Jezus kennen mogen wij deze dingen ook toepassen op onszelf in onze relatie met Hem:
Vers 1 leert ons dat de HEERE je Herder wil zijn.
De HEERE is, de 'Ik ben', Degene Die altijd bij ons is. Hij is zowel de goede Herder, waarvan Johannes 10 spreekt, als de grote Herder, waarvan we lezen in Hebreeën 13, maar ook de Opperherder, waarvan de lezen in 1 Petrus 5. Daarom mogen we zeggen: mij ontbreekt niets!
Vers 2 spreekt van rust
Een schaap is een herkauwer en is volgens de wet een rein dier. De situatie die hier wordt geschilderd zijn de weiden in de middagzon, waar het schaap zich neerlegt en rustig zijn voedsel herkauwd. Wat een prachtig beeld is dit van de gelovigen, die het Woord overpeinzen. En dan de woorden 'Hij voert mij'. De herder drijft zijn kudde niet op, maar gaat voorop, hij wijst de weg. Dat betekend dat waar wij gaan, Hij er al is geweest. Hij weet de lastige en moeilijk begaanbare plekken in je leven. Wat een troost! En Hij brengt je aan 'rustige wateren'. Dat zijn de bronnen en waterputten van het Woord van God. Van wie van dit water gedronken heeft zal nooit meer dorst hebben. Hij is het levende water.
Vers 3 spreekt van leiding
Verkwikken wil hier eigenlijk zeggen, terugbrengen van afdwaling. Niet elk schaap volgt altijd de kudde/ Soms raken we de weg kwijt omdat de Herder niet goed in het oog houden en raken we in moeilijke omstandigheden. Maar de herder zet je weer op het goede spoor terug. 'Om Zijns Naams wil' doet hij dat, want het gaat om de eer van God! Christus is de Leidsman, lezen we in Mattheus 23 vers 10, en het Woord van God onze reisgids in ons leven, zoals we lezen in Psalm 119 vers 105).
Vers 4 spreekt van Hulp
Het 'dal van diepe duisternis' ziet op de gevaren. Voor schapen zijn dat de wilde dieren, voor ons de tegenstander, satan. De 'schaduwen des doods is beeldspraak voor intense duisternis. David spreekt hier over doodsgevaar, waaruit de HEERE bevrijdt. We mogen hier denken aan de woorden uit Filipp. 1 vers 21: "Want het leven is mij Christus en het sterven gewin".
De stok heeft de herder nodig om de schapen te tellen, want er mag er niet één ontbreken. De staf is een werktuig om de schapen te beschermen voor de wilde dieren. Met stok en staf kan de herder onmiddellijk in actie komen. Dat is vertroostend. Hij waakt over ons!
Vers 5 spreekt van gemeenschap
De herder moet allerlei gevaren trotseren om zijn schapen het beste voedsel te geven en om zijn kudde veilig te laten grazen. Wilde dieren moet hij in de gaten houden en wegjagen. De Here Zelf richt 'de dis' aan en geeft goed eten! De tafel is een beeld van gemeenschap, het eten een beeld van het-Woord-tot-je-nemen.
Aan het einde van de dag brengt de herder zijn schapen in de stal; hij telt ze, controleert ze en verzorgt mogelijke verwondingen met olie. Olie is een beeld van de Heilige Geest, het onderpand dat ons is gegeven, waarmee wij verzegeld zijn. Dat de beker overvloeit wil zeggen, dat er overvloed is.
Vers 6 spreekt tenslotte van zegen
Zegen die God je elke dag wil schenken. God is trouw. Dat wil zeggen dat Hij te vertrouwen is, Hij zal Zijn werk voleindigen of afmaken, Hij verlangt er naar om je zo te leiden.
Zijn goedertierenheid is machtig over ons. ‘Ik zal in het huis des HEREN verblijven tot in lengte van dagen’.
Muziek
