Door Iran gesteunde terroristen en hun aanhangers vormen een ernstige bedreiging voor Israël en het Westen.
Op 7 oktober 2023, terwijl Hamas’ dodelijke aanval op Israëlische burgers nog steeds gaande was, deed Hamas’ militaire leider Mohammed Deif een oproep aan een losse samensmelting van terroristische aanhangers in het Midden-Oosten: “Onze broeders in het Islamitische Verzet in Libanon, Iran, Jemen, Irak en Syrië, dit is de dag dat jullie verzet zich verenigt met jullie volk in Palestina.” Deifs oproep was succesvol: het afgelopen jaar hebben strijdkrachten in Libanon, Iran, Jemen, Irak en Syrië dodelijke raketten afgevuurd op de Joodse staat, waarbij ze Israëliërs, Amerikanen en anderen aanvielen en doodden.
Ze maken deel uit van een door Iran gefinancierde coalitie die Iran de “As van Verzet” noemt en die zich verzet tegen Israël en het Westen. Hier zijn zeven feiten over deze schadelijke groep.
Oorsprong in 1979
In 1979 wierpen radicale islamisten de seculiere, door het Westen gesteunde regering van Iran omver en installeerden een radicale regering onder leiding van de Ayatollah, de hoogste religieuze leider in Iran. Sinds de revolutie van 1979 hebben de Iraanse geestelijken hun natie gedefinieerd als oppositie tegen het Westen, met name de Verenigde Staten en Israël. (In officiële toespraken verwijzen Iraanse leiders vaak naar de VS als de “Grote Satan” en naar Israël als de “Kleine Satan”.) Een officieel onderdeel van de Iraanse grondwet van 1979 is om een soortgelijke revolutie over de hele wereld te exporteren.
Iran richtte al snel de Quds Force op om zijn belangen buiten Iran te verspreiden. “Quds” betekent Jeruzalem in het Arabisch en vanaf het begin is de eliminatie van Israël een kernbeginsel van deze geheime nieuwe militaire organisatie. De Encyclopedia Britannica verwoordt het kernachtig: de activiteiten van de Quds Force “waren gericht op het organiseren, ondersteunen en soms leiden van lokale troepen in het buitenland op manieren die gunstig waren voor de belangen van de IRGC (de Islamitische Revolutionaire Garde – het leger van Iran) en het Iraanse geestelijke establishment.”
Leden van de Islamitische Revolutionaire Garde van Iran (IRGC) staan in formatie in de hoofdstad Teheran
De afgelopen 55 jaar heeft de Iraanse Quds Force een netwerk van proxy-terroristengroepen opgebouwd die ze financieren en helpen aansturen. De VS heeft de Quds Force (soms ook bekend als IRGC-QF) sinds 2007 geclassificeerd als een terroristische organisatie. Rond 2002 begon Iran openlijk te verwijzen naar zijn netwerk van proxy-terroristen als de “As van het Verzet”. Men denkt dat het begon als een grap, een verwijzing naar de opmerking van de Amerikaanse president George W. Bush over een “As van het Kwaad” dat jaar. Wat de aanleiding ook was, de naam is blijven hangen. Tegenwoordig beslaat de Iraanse “As van het Verzet” een groot deel van de wereld en verspreidt chaos, geweld en haat.
Hezbollah
De eerste grote uitstap van de Quds Force naar internationaal terrorisme vond plaats in 1982, toen het de sjiitische islamitische militante groep Hezbollah (letterlijk “Partij van God”) begon te steunen te midden van de wrede burgeroorlog in Libanon en de Israëlische invasie van Libanon dat jaar.
De twee belangrijkste denominaties binnen de islam zijn soennitische islam en sjiitische islam. Soennitische islam is dominant, met name in het Midden-Oosten, waar ongeveer 90% van alle moslims soenniet is. Sjiitische moslims vormen daarentegen ongeveer 10% van de bevolking. Iran is overwegend sjiitische moslim en in Hezbollah kweekte het een proxy-sjiitische macht die niet alleen tegen soennieten, christenen en Israëliërs vocht, maar ook tegen rivaliserende sjiitische gewapende groepen. Het manifest van Hezbollah, aangenomen in 1985, belooft trouw aan de opperste leider van Iran, beschouwt de vernietiging van Israël als haar kernwaarde en is onverbiddelijk gekant tegen het Westen.
Iran is de belangrijkste geldschieter van Hezbollah, die wapens en militaire training levert en de groep jaarlijks honderden miljoenen dollars stuurt. Hezbollah – en via haar Iran – heeft tientallen terroristische aanslagen uitgevoerd. Een zeer gedeeltelijke lijst omvat: het bombarderen van de Amerikaanse ambassade in Beiroet in april 1983 en september 1984 (met 86 doden); het bombarderen van de Amerikaanse en Franse marinierskazerne in Beiroet in oktober 1983 (299 doden); het kapen van TWA-vlucht 847 in 1985; het bombarderen van de Khobar-torens in Saoedi-Arabië in 1986; het bombarderen van het AMIA Jewish Community Center in Buenos Aires in juli 1994 (95 doden); het vermoorden van de voormalige Libanese premier Rafiq al-Haririr in februari 2005; het ontvoeren van twee Israëlische soldaten in juli 2006 (wat leidde tot een enorme escalatie van de vijandelijkheden met Israël); en het tot ontploffing brengen van een bom in een bus met Israëlische toeristen in Bulgarije in juli 2012 (5 doden).
Hezbollah had zowel de controle over de wapenopslagplaats die in augustus 2020 in het centrum van Beiroet ontplofte, waarbij meer dan 200 Libanese burgers omkwamen, als over de haven waar de explosie plaatsvond. Sinds de dodelijke aanval van Hamas op Israël op 7 oktober 2024 heeft Hezbollah meer dan 8.000 raketten op Israël afgevuurd, waardoor 70.000 Israëlische burgers hun huizen moesten ontvluchten.
Als teken van hoe sterk de banden tussen Iran en Hezbollah zijn, raakte de Iraanse ambassadeur in Libanon, Mojtaba Amani, gewond door zijn eigen door Hezbollah uitgegeven pager toen Israël op 17 september de pagers van Hezbollah-leden in heel Libanon liet ontploffen.
Hamas en de Islamitische Jihad
In de jaren 80 hadden de islamitische heersers van Iran nauwe banden met de PLO (Palestine Liberation Organization), een terroristische groep die in 1964 door de Arabische Liga was opgericht om zich tegen de Joodse staat te verzetten. Zelfs vóór de Iraanse revolutie leverde de PLO bewapende bewakers voor de Ayatollah Ruhollah Khomeini toen hij in rijke ballingschap in Parijs leefde. Iraanse revolutionairen trainden in militaire PLO-kampen; PLO-leider Yasser Arafat was de eerste buitenlandse hoogwaardigheidsbekleder die Iran bezocht na de revolutie van 1979.
Toch begon de PLO in de jaren 80 te onderhandelen met Israël om een Palestijnse staat te vestigen. Hoewel Arafat in 2000 uiteindelijk een deal verwierp die hem alles gaf wat hij tijdens de onderhandelingen had gevraagd, kostte deze bereidheid om met Israëliërs om de tafel te gaan zitten de PLO Iraanse steun.
Hamas terroristen
In plaats daarvan begon Iran radicalere groeperingen te kweken in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. De grootste en meest gevestigde hiervan waren Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad, die beide de vernietiging van Israël – niet onderhandelingen – als kernprincipe in hun ideologie hebben.
De European Council of Foreign Relations vat samen wat zij dit “Perzisch-Palestijnse huwelijk van gemak” noemen. Begin jaren negentig gaf Iran al geld en andere steun aan de Islamitische Jihad-groep. “Sindsdien zijn deze Palestijnse groeperingen (Islamitische Jihad en Hamas) sterker geworden dankzij Iraanse wapens die via Jemen en Soedan, door de Egyptische woestijn met de hulp van Bedoeïenensmokkelaars en uiteindelijk via grensoverschrijdende tunnels die door Hamas zijn gebouwd, naar Gaza zijn gesmokkeld. Iran heeft ook Palestijnse ingenieurs opgeleid om lokaal wapens te produceren, wat een groot deel van het totale arsenaal van Hamas vandaag de dag uitmaakt. Andere door Iran gesteunde groeperingen in Gaza hebben waarschijnlijk ook geprofiteerd van deze regelingen. Het is onwaarschijnlijk dat de aanslagen van 7 oktober hadden kunnen plaatsvinden zonder deze decennialange steun.”
Jemen
Iraanse steun strekt zich ook uit tot andere landen. In Jemen biedt het materiële steun en training aan de Houthi’s, een gewapende factie die werd opgericht door Hussein Badreddin al-Houthi. Houthi’s zijn sjiieten, wat hen natuurlijke bondgenoten van Iran maakt. Het grootste deel van het afgelopen decennium zijn ze verwikkeld in een bittere burgeroorlog die ze in 2014 begonnen met de officiële regering van Jemen, die steun krijgt van Saoedi-Arabië, de gezworen vijand van Iran.
Naar schatting controleren ongeveer 20.000 Houthi-soldaten West-Jemen, inclusief de Rode Zeekust. De slogan van de Houthi’s is gekopieerd van Iraanse antiwesterse propaganda: “God is groot, dood aan Amerika, dood aan Israël, een vloek op de Joden, overwinning aan de islam.”
Na de aanvallen van Hamas op 7 oktober kondigden de Houthi’s aan dat ze zich bij de oorlog zouden aansluiten. Sindsdien heeft de Amerikaanse regering gedocumenteerd dat “de Houthi’s tientallen keren commerciële schepen hebben aangevallen en in tientallen andere incidenten een risico voor marineschepen hebben gevormd… Maritieme dreigingen dwingen veel bedrijven om schepen van de Rode Zee om te leiden naar de langere en duurdere reis rond Afrika, maar sommige schepen varen nog steeds door het gebied, waarbij sommigen succesvolle aanvallen van de Houthi’s ondergaan.” In maart 2024 kwamen drie matrozen om het leven toen hun commerciële schip werd geraakt door Houthi-raketten.
De Houthi’s hebben sinds 7 oktober 2024 meer dan 200 keer drones en raketten naar Israël gestuurd. In juli werd één Israëliër gedood en raakten acht mensen gewond toen een Houthi-drone een appartementengebouw in Tel Aviv raakte. Op 15 september 2024 stuurden de Houthi’s wat zij beschreven als een “nieuwe hypersonische ballistische raket” die luchtalarmen in heel centraal Israël activeerde. De Israëlische luchtverdediging blies de raket op voordat hij kon landen; granaatscherven veroorzaakten schade op de grond.
Irak en Syrië
Steeds vaker zijn Irak en Syrië lid van de “As van het Verzet.” Iran steunt verschillende milities in Irak, waaronder verschillende die door de VS als terroristische organisaties zijn aangemerkt: Kata’ib Hizballah (KH), Harakat al-Nujaba en Asa’ib Ahl al-Haq. Een recent rapport van de Amerikaanse overheid concludeerde dat Iran deze en andere gewapende groepen “voorziet van geavanceerde wapens – waaronder steeds nauwkeurigere en dodelijkere onbemande luchtvaartuigen (UAS) – ondersteuning, financiering en training.”
Door Iran gesteunde Iraakse groepen hebben sinds 2021 meer dan twee dozijn keer Amerikaanse troepen en hun Iraakse bondgenoten aangevallen. Ze hebben in 2020 twee keer raketten afgevuurd op de Amerikaanse ambassade in Bagdad en hebben op 6 november 2021 geprobeerd de Iraakse premier Mustafa al-Kadhimi te vermoorden met een drone-aanval. Katherin Zimmerman van het American Enterprise Institute merkte in januari 2024 op dat sinds de aanval van Hamas op 7 oktober “Irakese groepen minstens zestig keer Amerikaanse troepen in Irak en Syrië hebben aangevallen… waarbij meer dan zestig soldaten gewond zijn geraakt.”
In Syrië heeft Iran president Bashir al-Assad gekweekt als een ander lid van zijn As van Verzet. Kort nadat de bloedige burgeroorlog in Syrië in 2012 uitbrak, positioneerde Iran zichzelf als bondgenoot van Assad en investeerde geld, militaire technologie en expertise in Assads leger. Een rapport van de Amerikaanse overheid werpt enig licht op de reden waarom Iraanse religieuze leiders Syrië als zo’n belangrijk lid van de As van het Verzet beschouwen: “Iran ziet het Assad-regime in Syrië als een cruciale bondgenoot en Irak en Syrië als vitale routes om wapens te leveren aan Hezbollah, de belangrijkste terroristische proxygroepen van Iran. Iraanse troepen hebben militieoperaties in Syrië rechtstreeks gesteund met artillerie, raketten, drones en pantservoertuigen.” Iran rekruteerde ook fanatieke islamitische strijders uit Pakistan en Afghanistan om aan de zijde van Assad te vechten tijdens de burgeroorlog in Syrië.
Russische en Chinese steun
Rusland is steeds meer lid – of op zijn minst een cheerleader – van de As van het Verzet, waardoor de diplomatieke betrekkingen met Israël afkoelen terwijl het opwarmt voor Iran en helpt de marionet van Iran in Syrië, president Bashar al-Assad, te ondersteunen. De Russische president Vladimir Poetin vertrouwt nu op door Iran gemaakte drones en ballistische raketten met een kort bereik uit Iran om zijn oorlogsinspanningen in Oekraïne gaande te houden. De samenwerking van Rusland met Iran is niet alleen gebaseerd op wapenoverdrachten: de twee landen verdiepen ook hun “economische, mediale, militaire en politieke samenwerking”, aldus het in Washington DC gevestigde Institute for the Study of War.
Op 25 december 2023 tekenden Rusland en Iran een belangrijke nieuwe vrijhandelsovereenkomst, waarmee beide landen westerse sancties kunnen omzeilen. De handel tussen Rusland en Iran neemt snel toe, waardoor Rusland – dat een permanente zetel heeft in de VN-Veiligheidsraad – een krachtige politieke bondgenoot van Iran is geworden en een belangrijke handelspartner.
China vergroot ook zijn handel met Iran, waardoor het westerse sancties kan omzeilen. China is ’s werelds grootste importeur van ruwe olie en is meer dan bereid om zowel Iraanse als Russische olie te importeren, ondanks westerse sancties. (Sommige waarnemers schatten zelfs dat China sinds 2023 $ 10 miljard heeft bespaard door gesanctioneerde olie te kopen.
Internationale handelsanalisten Kimberly Donovan en Maia Nikoladze merken op dat “Iran, Rusland en China een alternatieve markt voor gesanctioneerde olie hebben gecreëerd, waarbij betalingen in Chinese valuta worden gedaan. Deze olie wordt vaak vervoerd door ‘dark fleet’-tankers die buiten de maritieme regelgeving opereren en stappen ondernemen om hun activiteiten te verdoezelen… Olie-inkomsten uit China ondersteunen de Iraanse en Russische economieën en ondermijnen westerse sancties. Ondertussen beperkt het gebruik van Chinese valuta en betalingssystemen op deze markt de toegang van westerse jurisdicties tot financiële transactiegegevens en verzwakt het hun sancties en handhavingsinspanningen.”
Er zijn tekenen dat Rusland, China en Iran nu soortgelijke desinformatiecampagnes online voeren, door valse en opruiende items te plaatsen op Amerikaanse en andere westerse sociale media in een poging de VS te verdelen en ons tegen elkaar en onze bondgenoten te keren. Iraanse functionarissen vertelden The New York Times dat hun doel is “om onrust te zaaien, polarisatie te verdiepen en Iran in het echelon van Rusland en China te plaatsen als geopolitieke macht.”
Confrontatie met De As
In ‘The Atlantic’ vatte Jonathan Rauch de langetermijnstrategie van Iran samen om een as van verzet te cultiveren: “Iran weet dat het een directe confrontatie met de Verenigde Staten niet kan winnen; maar… het gelooft dat het dat ook niet hoeft te doen. De druk van omsingeling en meedogenloze pesterijen zal, naar hun mening, het Israëlische leger ondermijnen, de democratie verdelen, ondernemers en investeerders wegjagen en de bevolking demoraliseren… Ondertussen, vastgebonden door Irans onvoorspelbare en meedogenloze vazallen en terughoudend om Teheran rechtstreeks aan te vallen, zullen de Verenigde Staten uitgeput raken en de regio willen verlaten… de weg zal vrij zijn voor Teherans mullahs om de regio te domineren en de impotentie van de moderne liberale democratie zal worden blootgelegd.”
Dit mag niet gebeuren. In de afgelopen decennia heeft Iran enkele van de meest gewelddadige, nihilistische, haatdragende actoren die de wereld ooit heeft gezien, ondersteund, gecreëerd en geholpen. Irans marionetten en vazallen veroorzaken ellende in het Midden-Oosten en daarbuiten. Wij in het Westen moeten vastberaden opkomen voor westerse waarden en ons verzetten tegen de tirannie die Iran exporteert. Iran bereidt zich voor op een lange strijd; het is van groot belang dat wij hetzelfde doen.
Datum: 24 september 2024
Auteur: Dr. Yvette Alt Miller
Beeld: aish.com
